مركز مشاوره

علاقه مند كردن كودك به مدرسه دغدغه بسياري از والدين مي باشد. آيا كودك شما در برابر مدرسه رفتن مقاومت مي كند؟ مشق هاي خود را به موقع انجام نمي دهد؟
 روش هاي علاقه مند كردن كودك به مدرسهنگران نباشيد نكات زير در مورد كمك به بچه ها به لذت بردن از مدرسه است و به شما و همسرتان كمك مي كند تا بتوانيد علاقه مند كردن كودك به مدرسه را تجربه كنيد:
۱.خانه خود را پر از كتاب كنيد
خانه‌هاي پر از كتاب سطح تحصيلي كودك را به طور متوسط ​​۳.۲ سال افزايش مي‌دهند. صرفاً داشتن كتاب در خانه (۵۰ كتاب ايده آل است) براي تعيين اهميت مطالعه و علاقه مند كردن كودك به مدرسه كافي مي باشد.
امانت گرفتن كتاب از كتابخانه (هر چند با ارزش باشد) كافي نيست . اين واقعيت كه والدين به اندازه كافي كتاب ها را در اولويت قرار مي دهند تا فضايي براي آن ها در خانه ايجاد كنند، چيزي است كه به بچه ها كمك مي كند تا از مدرسه و ارتباط با كتاب لذت ببرند.
لازم نيست ۵۰ كتاب را باهم بخريد، اما شروع به برنامه ريزي براي كتابخانه شخصي خود در خانه كنيد. اگر قفسه داريد، بخشي را كه به كتاب هاي كودكان اختصاص دهيد. اگر نه، يك قفسه ساده براي كودكان به اتاق آن ها اضافه كنيد.
سپس او را به كتاب فروشي برده و به عنوان هديه براي او كتاب بگيريد. به او اجازه دهيد تا كتابي كه مي خواهد را انتخاب كند.
۲. مراقب نحوه صحبت خود در مورد مدرسه باشيد
همه مردم از تعطيل شدن مدارس در آخر هفته ها يا تعطيلات خوشحال مي شوند همين خوشحالي به كودك نشان مي دهد كه مدرسه چيز خوبي نمي باشد.
بنابراين، از خود بپرسيد: چگونه با فرزند خود در مورد مدرسه صحبت مي كنم؟
آيا به او مي گوييد« يك خبر خوش فردا تعطيل است و مدرسه اي در كار نيست؟»
اين تصميمات كوچك تعيين مي كند كه آيا مدرسه براي خانواده شما مهم است يا بايد از آن دوري كرد. البته آخر هفته‌ها سرگرم‌كننده هستند، زيرا ما مي‌توانيم تمام روز را با يكديگر معاشرت كنيم و دير از خواب بيدار شويم. اما مراقب باشيد كه چگونه در مورد مدرسه صحبت مي كنيد و مطمئن شويد كه آن را منفي نشان نمي دهيد.
علاقه مند كردن كودك به درس۳. در تعطيلات مدرسه به يادگيري ادامه دهيدچه چند هفته تعطيلات عيد و چه طولاني مدت در تابستان، زماني كه فرزندتان در مدرسه نيست، نوعي «برنامه درسي» جذاب براي او فراهم كنيد تا اهميت علاقه مند كردن كودك به مدرسه را به او نشان دهيد.
البته، بچه ها تقريباً هميشه در حال يادگيري هستند، از هر لحظه بازي تا درس خواندن هميشه ياد مي گيرند. با اين حال، بسياري از تابستان‌هايم را به ياد مي‌آورم كه بعدازظهرها تلويزيون تماشا مي‌كردم و زماني كه مي‌توانستم بيشتر درگير كتاب و يادگيري باشم.
نبايد برنامه سخت و دشواري داشته باشيد زيرا خانه مدرسه نيست. اما يادگيري هرگز نبايد كنار گذاشته شود.
۴. قوانيني را در خانه در مورد مدرسه وضع كنيدآيا در مورد مسواك زدن دو بار فكر مي كنيد؟ احتمالا نه. شما بايد هر روز صبح و شب دندان هاي خود را مسواك بزنيد، بعد از استفاده از دستشويي دست هاي خود را بشوييد و قبل از خواب چراغ ها را خاموش كنيد.
اين قدرت عادات و كارهاي روزمره است و همين امر را مي توان در مدرسه نيز به كار برد.
به عنوان مثال، مي توانيد يك برنامه روتين بعد از مدرسه ايجاد كنيد كه شامل يك ميان وعده و چند دقيقه تكاليف درسي باشد. اطمينان حاصل كنيد كه فرزندتان ميز خود را مرتب نگه مي دارد.
اين روال ها زندگي روزمره شما را براي يادگيري تنظيم مي كنند و اين انتظار را ايجاد مي كنند كه مدرسه مهم است.
۵. انتظار داشته باشيد فرزندتان به دانشگاه برودمن افرادي را مي‌شناسم كه بدون چنين انتظاري بزرگ شده‌اند و احساس مي‌كردند كه ورود به دانشگاه و گذراندن آن دشوارتر است. آن ها بايد به تنهايي مراحل ثبت نام را طي مي كردند، يا والدينشان علاقه اي نداشت كه مدركي داشته باشند.
همه كساني كه به دانشگاه مي روند موفقيت پيدا نمي كنند، همانطور كه همه كساني كه به كالج نمي روند با مشكل مواجه نيستند. اما كالج فرصت هاي زيادي را در دراز مدت ارائه مي دهد. درآمد بيشتر و بيكاري كمتر و ايجاد علايق مادام العمر چند مورد از اين موارد هستند.
بسياري از افراد در دانشگاه و تعامل با ديگران متوجه مي شوند كه چه علايقي در زندگي دارند و ياد مي گيرند كه چگونه مي توانند آن ها را بهتر دنبال كنند.
۶. نشان دهيد كه چگونه مدرسه بر آينده فرزند شما تأثير مي گذاردبسياري از مردم آموزه هاي مدرسه را مسخره مي كنند به طور مثال حتما زياد شنيده ايد كه انتگرال چه زماني به من كمك مي كند؟
مسلماً، ما هميشه موضوعاتي را كه در مدرسه مي آموزيم در زندگي روزمره به كار نمي بريم. ممكن است جزئياتي كه در تاريخ ياد مي گيريم و درس هاي تكاليفي كه در آن مطالعه كرده ايم اهميتي نداشته باشند.

تا به امروز، من هنوز از بسياري از برنامه هاي رياضي كه در دوره ابتدايي ياد گرفتم براي يافتن درصد استفاده مي كنم.
در مورد نحوه استفاده از آنچه در مدرسه آموخته ايد اكنون به عنوان يك بزرگسال صحبت كنيد. شايد نوشتن پروپوزال براي كار، با استفاده از مهارت هايي است كه در كلاس انگليسي آموخته ايد يكي از اين موارد باشد. در بحث ها مي توانيد نظرات خود را در مورد تاريخ و جغرافيا بهتر بيان كنيد زيرا در مدرسه آن ها را آموخته ايد.
علاوه بر استفاده مستقيم از آنچه در مدرسه آموخته ايد، شما مي توانيد انتقادي فكر كنيد، مشاهده كنيد، سوال كنيد. شما ياد گرفتيد كه چگونه استنباط كنيد، استدلال كنيد و تحقيق كنيد و  از اينكه چيز جديدي ياد گرفته ايد خوشحال شويد.
و مهمتر از همه به كودك خود بگوييد كه اگر به مدرسه نمي‌رفتيد يا خوب كار نمي‌كرديد، چه فصرت هايي ممكن بود وجود نداشته باشند. هرچه براي مدرسه ارزش بيشتري قائل باشيم، شانس ها و انتخاب هاي بيشتري در بزرگسالي مي توانيم داشته باشيم.

منبع:كانون مشاوران ايران-۱۰ روش علاقه مند كردن كودك به مدرسه

اختلال لالي انتخابي (selective mutism) نوع خاصي از اختلال اضطراب است كه مشخصه عمده ي آن ناتواني پايدار براي صحبت كردن در موقعيت هاي اجتماعي (مانند مدرسه، يا در حضور هم‌بازي ها) است، اين اختلال معمولاً در كودكي شروع شده و در صورت عدم درمان و توجه لازم، مي تواند تا بزرگسالي نيز ادامه يابد.
لالي انتخابي با پيشرفت آموزشي يا شغلي يا ارتباط اجتماعي تداخل مي يابد و براي تشخيص آن، بايد اين حالت ظرف يك ماه تداوم يابد و تنها به ماه اول مدرسه (زيرا در اين دوره اكثر كودكان خجالت مي كشند و از اين رو تمايلي به صحبت كردن ندارند) اكتفا نگردد.
 لالي انتخابي چيستدرصورتي كه ناتواني افراد در صحبت كردن تنها به دليل عدم شناخت يا بلد نبودن زبان گفتاري مورد نياز در آن موقعيت اجتماعي است نبايد به عنوان لالي انتخابي تشخيص داده شود. همچنين، اگر اختلال با خجالت ارتباط بيشتري داشته باشد نبايد احتمال وجود لالي انتخابي را داد.
علاوه بر اين در صورت مشاهده اسكيزوفرني يا ديگر اختلالات روان پريش رخ دهد نيز نبايد به عنوان اختلال لالي انتخابي تشخيص داده شود. در عوض، با ارتباط از طريق بيان هاي كلامي استاندارد (گفتار درماني)، كودكان داراي اين اختلال ممكن است بتوانند با اشارات، صداكشي هاي همزمان، كوتاه يا تك هجايي يا با تغيير صدا ارتباط برقرار كنند.

اختلال لالي انتخابياختلالات مرتبط با اختلال لالي انتخابيمشخصه هاي مرتبط لالي انتخابي ممكن است شامل كمرويي پيش رونده، ترس از خجالت در اجتماع، گوشه گيري و عقب نشيني اجتماعي، چسبيدن به ديگران، صفات وسواسي گونه، منفي گرايي، قشقرق هاي وحشتناك، نشان دادن رفتار كنترل كننده يا نافرماني به ويژه در خانه باشد.
امكان اختلال شديد در كاركرد اجتماعي و تحصيلي وجود دارد. مورد تمسخرگرفته شدن، سرزنش و مقصر شناخته شدن توسط همسالان نيز در اين شرايط متداول است. اگرچه كودكان با اين اختلال عموماً داراي مهارت هاي نرمال زبان هستند اما ممكن است گاهاً با اختلال ارتباطي (اختلال واج شناختي، اختلال زبان فراگير، اختلال زبان بياني دريافتي تركيبي) يا شرايط ناشي از گذراندن دوره پزشكي عمومي ناشي از نابهنجاري ها در گفتار مرتبط شود.
اختلالات اضطرابي (بالاخص فوبياي اجتماعي)، عقب ماندگي ذهني، معالجات بيمارستاني يا محرك هاي مفرط تنش زاي روانشناختي ممكن است در بروز اين اختلال نقش داشته باشند. كودكان مهاجري كه در تسلط به زبان رسمي كشور جديد ميزبان ناآشنا يا ضعيف باشند ممكن است از صحبت با غريبه ها در محيط هاي جديد ممانعت كنند (كه اين حالت به معني لالي انتخابي نيست).
به نظر مي رسد كه لالي انتخابي اختلالي كمياب باشد كه در كمتر از پنج صدم كودكان حاضر در شرايط تحصيلي عمومي يافت مي شود. لالي انتخابي در دختران نسبت به پسران اندكي متداول تر است و بيش تر ديده مي شود.
علائم خاص لالي انتخابي ناتواني مداوم در صحبت كردن در موقعيت هاي اجتماعي خاصي كه لازمه حضور در آن موقعيت صحبت كردن برخلاف ديگر موقعيت ها است (مانند كلاس درس، يا در مهماني). اين مشكل با پيشرفت شغلي يا آموزشي يا با ارتباط اجتماعي تداخل شديدي دارد. به عبارتي ديگر، شخص از تحصيل بازمي ماند (يا بي ميل مي شود) نمي توانند در راستاي شغل موردنظر خود پيش روند يا در برقراري ارتباطات اجتماعي خوب با دوستان يا دوستان يا افراد مهم ديگري ضعف دارند و به طور كلي طرد مي شود.طول اين اختلال دست كم يك ماه مي باشد (و به ماه نخست مدرسه رفتن محدود نيست). ناتواني در صحبت كردن به دليل بي اطلاعي، دشواري زبان گفتاري مورد نظر در موقعيت اجتماعي نيست.اختلال ارتباطي (لكنت زبان) توصيف بهتر اين اختلال نيست و منحصراً در طي دوره هاي اختلال رشدي فراگير، اسكيزوفرني يا ديگر اختلالات روان پريشي رخ نمي دهد.نشانه ها بر اساس ويراست پنجم راهنماي تشخيصي و اماري اختلالات رواني انجمن روان شناسي آمريكا DSM-5 آورده شده اند.
راه هاي درمان لالي انتخابيبرنامه درماني اختلال لالي انتخابي كودك و والدين را درگير مي كند و از راهبردهاي مبتني بر شواهد خاصي استفاده مي كند تا به كودك آموزش دهد كه چگونه اضطراب خود را در پيش دبستاني/مدرسه و در جمع مديريت كند، بنابراين آن ها را قادر مي سازد از برقراري ارتباط لذت ببرند و دوران كودكي كم اضطراب را تجربه كنند.

بسياري از كودكاني كه با آنها كار مي كنيم مشكلات ديگري نيز دارند، مانند مسائل رفتاري در خانه، مسائل مربوط به عزت نفس، تنظيم احساسات، فوبيا، مسائل مربوط به دستشويي و خوردن، اختلال طيف اوتيسم (ASD)، مشكلات يادگيري، مشكلات گفتاري و زباني (جدا از لالي انتخابي) و مشكلات مهارت هاي اجتماعي. هر يك از اين مسائل را مي توان به عنوان بخشي از برنامه كلي درمان، ارزيابي و هدف قرار داد.
بهترين درمان براي لالي انتخابي چيست؟بيشترين درمان موفق براي لالي انتخابي، درمان شناختي رفتاري است. رويكردهاي رفتاردرماني، از جمله مواجهه تدريجي، مديريت احتمالي، شكل دهي متوالي، و محو شدن محرك، در درمان اضطراب دوران كودكي موفق مي باشد.
روانشناسان تكنيك‌هاي مقابله‌هاي مختلف را براي مديريت استرس ارائه مي كنند برخي از تكنيك هاي رفتاري براي بهبود مهارت هاي گفتاري در موقعيت هاي خاص عبارتند از:
مدل‌سازي. شامل ساخت فيلم‌هاي ضبط‌شده و صوتي با الگوبرداري از رفتارهاي مناسب، نشان دادن صحبت بزرگان در موقعيت‌هايي است كه قبلاً سكوت كرده‌اند. ضبط ها به طور منظم در طول جلسات درماني پخش مي شوند تا به شنيدن صحبت هاي خود در شرايط مختلف عادت كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال لالي انتخابي | درمان قطعي + تشخيص

طول عمر بيماران اسكيزوفرني يكي از نگراني هاي اصلي اين افراد مي باشد. خوشبختانه افزايش اميد به زندگي براي افراد مبتلا به اسكيزوفرني با دسترسي بهتر به پزشكي و ساير خدمات بهداشت عمومي امكان‌پذير است.
طول عمر بيماران اسكيزوفرني مي تواند موضوع پيچيده اي باشد كه باعث نگراني بسياري از افراد شود. در حالي كه اسكيزوفرني به خودي خود لزوماً يك علت شايع مرگ نيست، افراد مبتلا به اين بيماري ممكن است به طور بالقوه اميد به زندگي كمتري نسبت به افراد بدون اين بيماري داشته باشند.
بر اساس گزارشات موسسه ملي سلامت روان (NIMH)، ميانگين طول عمر بيماران اسكيزوفرني در ايالات متحده به ۲۸٫۵ سال كاهش يافته است كه آمار قابل توجهي مي باشد.
متاسفانه اين آمار اميد به زندگي ممكن است به شرايط سلامتي مرتبط باشد كه معمولاً با اين اختلال همراه است، اين اختلالات شامل موارد زير مي باشد:
بيماري قلبيديابتبيماري كبدافراد مبتلا به اسكيزوفرني اغلب شانس بيشتري براي تجربه مرگ ناشي از خودكشي نسبت به افراد بدون اسكيزوفرني دارند. موسسه ملي سلامت روان تخمين مي زند كه ۴٫۹٪ از افراد مبتلا به اسكيزوفرني به دليل خودكشي مي ميرند.
طول عمر بيماران اسكيزوفرنيافراد مبتلا به اسكيزوفرني اغلب ۳٫۵ برابر بيشتر از افرادي كه درگير اين بيماري نيستند در سال جان خود را از دست مي دهند. اسكيزوفرني مي تواند به طور متوسط ​​۱۴٫۵ سال از طول عمر يك فرد كم كند.
تحقيقات در سال ۲۰۲۰ نشان داد كه درمان به موقع، مناسب و كمك خانواده مي تواند طول عمر بيماران اسكيزوفرني تا هفت سال افزايش دهد، علاوه بر اين در كيفيت زندگي آن ها نيز تاثير زيادي دارد.

بيماران اسكيزوفرنيمرگ بيماران اسكيزوفرنيهمان طور كه گفته شد اين بيماري با ساير اختلالات همراه مي باشد كه گاهي اوقات مي تواند زندگي اين افراد را به خطر بياندازد:
بيولوژيكي: بيماري هاي قلبي عروقي، سرطان، ديابت، آنفولانزا، نقص هاي رشد عصبيشخصي: تنهايي و انزوا، سبك زندگي ناسالم، سوء مصرف مواداجتماعي: مرگ تصادفي، خودكشي، استرس شديد، تروما، فقر به دليل نرخ بيشتر بيكاريخودكشي بيماران اسكيزوفرنيتأثير خودكشي را نمي توان در مورد كاهش طول عمر بيماران اسكيزوفرني ناديده گرفت. يك مطالعه در سال ۲۰۲۱ نشان مي دهد كه افراد مبتلا به اسكيزوفرني۴٫۵ برابر بيش تر احتمال دارد كه خودكشي كنند.
افراد مبتلا به اسكيزوفرني با بيگانگي و طرد شدن از جامعه خود مواجه مي‌شوند كه احساس انزوا، ناتواني و فقدان احساس تعلق را در آن ها دامن مي‌زند.
افزايش اميد به زندگي براي افراد مبتلا به اسكيزوفرنيافزايش طول عمر بيماران اسكيزوفرني شامل مداخلات زير مي باشد:
افزايش دسترسي به مراقبآموزش پزشكيشناسايي و مديريت خطر قلبي عروقيكاهش مصرف دخانيات و سوء مصرف موادكاهش انزوا از طريق گروه هاي حمايتيدسترسي به گزينه هاي سبك زندگي سالممداخله زودهنگامدرمان هدفمندآموزش بهتر براي عمومارائه برنامه هاي قوي تر و هدفمندتر از خودكشي براي افراد مبتلا به اسكيزوفرني

منبع:كانون مشاوران ايران-طول عمر بيماران اسكيزوفرني

ترس انواع مختلفي دارد كه بسياري از افراد در جنبه هاي مختلف زندگي خود با آن مواجه مي شوند. ترس از قرار گرفتن در يك محيط باز، ترس از قرار گرفتن در يك جمع، ترس از قرار گرفتن در محيط تاريك، ترس از برقراري ارتباط با جنس مخالف، ترس از قرار گرفتن در فضايي بسته و تنگ، ترس از سخنراني در حضور جمع و هزاران ترس ديگر وجود دارند كه بسياري از افراد را در طول زندگي آزار مي دهند. ترس تنها مختص بزرگسالان نيست بلكه در كودكان نيز مي تواند به طور باورنكردني وجود داشته باشد.
نكته بسيار مهم در مورد ترس اين است كه ترس فقط در صورتي كه از حالت نرمال خود خارج شود ترس ناميده مي شود به طور مثال اگر يك كودك از ارتفاع بالا در نوك يك قله بترسد نمي توان او را كودك ترسو ناميد اما اگر يك كودك در حضور خانواده خود جرات رفتن به اتاق خودش را نداشته باشد و از تنهايي و تاريكي در اتاقش به شدت وحشت داشته باشد مي شود او را در زمره كودكان ترسو قرار داد.


نكته مهم در كاهش ترس در كودك ترسو اين است كه بايد او را به تدريج با اين كار اشنا نمود مثلا اگر او از شنا كردن در عمق يك متري مي ترسد ابتدا لازم است تا در عمق سي سانتي قرار گرفته و ارام ارام و با گذشت زمان از او انتظار قرار گرفتن در عمق يك متري را داشت و نه اينكه يكباره او را در درون عمق يك متري پرتاب كرد و گفت ايرادي ندارد و ترسش ريخته مي شود! چرا كه اين كار مي تواند بسيار خطرناك باشد و حتي منجر به مرگ نيز شود. بايد براي كاهش ترس در كودكان ترسو با ان ها همراه شد مثلا در مثال بالا اگر پدر به ارامي دست فرزند خود را بگيرد و او را با محيط استخر و آب آشنا نمايد كودك كم كم مي تواند به  شرايط عادت كرده و ترسش فرو مي ريزد اما تصور كنيد كه پدري به  جاي اين كار به يكباره فرزند خود را در درون اب بيندازد. در واقع در صورت بروز چنين اتفاقي كودك به پدر و يا مادر بي اعتماد شده و ترسي ديگر در او به وجود مي آيد كه ترس از والدين است و اگر او به اين مرحله برسد نه تنها بسياري از ترس هايش خوب نمي شود بلكه بدتر نيز خواهد شد و ديگر به هيچ نحوي نمي توان به راحتي ترس ها را در او از بين برد و به او كمك كرد. استفاده از واژه هاي مثبتي مانند ” مي دونستم كه تو ميتوني” مطمنم كه تو شجاعي” و اين قبيل عبارات مي تواند اعتماد به نفس را در كودك افزايش داده و هم چنين مثالهايي از قهرمانان شخصيت هايي كه فرزند در كارتون و فيلم و با داستان خوانده بسيار مهم مي باشد. مثلا بگوييد ” پسرم مثل فلان قهرمان شجاع است” البته اين نكته را بايد دقت نمود كه كودك نبايد حس كند كه تحت فشار است بلكه به آرامي و ظرافت بايد اين موارد به او گفته  شود. نكته مهم بعدي اين است كه اگر كودك ترسو از مواجهه با ترس فرار كرد يك امر طبيعي است و نبايد حمايت شما از بين رود چرا كه در اين صورت او احساس ترس بيشتري نموده و ممكن است كه به طور كلي اعتماد به نفسش از بين برود پس نياز است تا دائما او حس كند كه شما به عنوان حامي و پشتيبان او هستيد حتي اگر او هنوز آمادگي شكست ترس و مواجهه شدن با آن را به خوبي نداشته باشد.

نكته مهم ديگر اين است كه مي بايست صبور باشد و فرصت هاي زيادي به فرزند خود بدهيد مثلا اگر او نتوانست با ترسش مقابله كند به او بگوييد” هيچ ايرادي ندارد هنوز هم فرصت داري” اين جمله به او مي فهماند كه تسليم شدن معنايي ندارد و همواره بايد اميدوار بود. مورد مهم ديگر اين است كه هرگز نبايد ترس ها را در يك كودك ترسو كم انگاشته و آن ها را مسخره نمود چرا كه جنس ترس در آن ها با بزرگسالان متفاوت است مثلا نبايد به او بگوييد” تو كه ديگر بچه نيستي، اين كه ترسي ندارد” و به جاي آن مي شود گفت” من هم از برخي چيزها مي ترسم كه شايد تو نترسي” اما ترس نمي تواند من را شكست دهد و نكته مهم هم همين است كه كودك بفهمد كه مي تواند بزرگترين ترس ها را نيز شكست داده و راحت شود. در نهايت و در صورت رعايت موارد گفته شده اگر باز هم كودك ترس هاي زيادي دارد كه روند زندگي اش را مختل نموده مشاوره با متخصصان روانشناسي مي تواند بسيار مفيد و راهگشا باشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كودك ترسو

مراقبت از خود چيست؟ چگونه خودمان را دوست داشته باشيم؟ گاهي اوقات ممكن است فريب بخوريم و فكر كنيم كه مراقبت از خود شامل خريدن چيزهايي است كه مي خواهيم اما اين همه ماجرا نيست.
بيدار شدن در ساعت ۵ صبح براي يك كلاس تمريني اگر واقعا به آن احتياج داشته باشيم مي تواند مراقبت از خود در نظر گرفته شود (حتي اگر در آن زمان احساس خوبي نداشته باشيم)، خود مراقبتي مي تواند شامل تميز كردن خانه، خواب اضافي و ورود كمي دير به محل كارتان باشد.
بيشتر اقدامات خودمراقبتي با نوعي «هزينه» همراه است (معمولاً زمان و گاهي اوقات پول) در حالي كه هنوز به ياد داشته باشيم كه نسبت به اطرافيانمان تعهداتي داريم (مانند كار، خانواده، روابط).
مراقبت از خود كاملاً ذهني بوده و بر اساس خواسته ها و نيازهاي فرد در آن لحظه است. ممكن است برخلاف رئيستان كه برنامه مهماني براي آخر هفته فراهم كرده است دوست داشته باشيد در خانه بمانيد و فيلم ببينيد، يا برخلاف همسرتان كه دوست دارد در خانه بماند دوست داشته باشيد كه به پياده روي برويد.
مراقبت از خود در كجاي يك رابطه قرار مي گيرد؟خود مراقبتي در رابطه سخت تر مي شود، به عبارت ديگر مي‌توانيد استدلال كنيد كه براي بسياري از افراد، مجرد بودن مراقبت از خود را تا حدودي آسان‌تر مي‌كند و در اين شرايط ما زمان و قدرت تصميم‌گيري بيشتري داريم تا دقيقاً آنچه مي‌خواهيم انجام دهيم (آنچه مي‌خواهيم بخوريم، وقت خود را صرف انجام آنچه مي‌خواهيم كنيم).
جنبه‌هاي منفي نيز در اين مورد وجود دارد (ممكن است احساس تنهايي كنيم يا حمايت عاطفي را كه روابط به همراه دارد از دست بدهيم)، اما واقعيت اين است كه مراقبت از خود در هنگام مجردي بسيار آسان‌تر است.
رابطه نياز به سازش طرفين دارد بنابراين اين احتمال وجود دارد كه برنامه هاي آن ها شلوغ تر شود و مجبور شوند براي فعاليت هاي مشتركي كه حتي مورد علاقه آن ها نمي باشد نيز جا باز كنند.
سرگرمي هايي كه در زمان مجردي انجام مي‌دهيم، مانند ورزش منظم، صرف وقت با دوستان، سرگرمي‌هاي انفرادي مانند پياده‌روي طولاني يا كلاس‌هاي زبان در زندگي مشترك كم رنگ تر مي شود.

مراقبت از خودچرا بايد خودمان را دوست داشته باشيم؟۱٫ دوست داشتن خود باعث ايجاد اعتماد به نفس مي شود.وقتي خودتان را دوست داريد، به احتمال زياد احساس اعتماد به نفس و امنيت خواهيد داشت.

اين به شما قدرت مي‌دهد تا ريسك‌هاي خلاقانه بپذيريد، چيزهاي جديد را امتحان كنيد، با افراد جديد ملاقات كنيد و افق‌هاي خود را گسترش دهيد. عشق به خود باعث اعتماد به نفس مي شود و اعتماد به نفس باعث رشد مي شود.
۲٫ وقتي خودتان را دوست داريد، نيازي به تاييد خارجي نداريد.همه دوست دارند احساس كنند كه مورد علاقه و اعتبار هستند. بسياري از ما به دنبال اين اعتبار هستيم، اما اگر بتوانيد ياد بگيريد كه خودتان را دوست داشته باشيد، مي‌توانيد هر جا كه مي‌رويد احساس دوست داشتن و معتبر بودن را با خود داشته باشيد، زيرا اين احساس از درون شما مي‌آيد.
۳٫ مي توانيد از بازي مقايسه رها شويد. مقايسه بسيار مضر است.
رسانه‌هاي اجتماعي مقايسه را به يك بيماري همه‌گير تبديل كرده‌اند به اين شكل ما مشكلات و بدي هاي زندگي خود را با قسمت هاي خوب زندگي ديگران مقايسه مي كنيم.
اما وقتي خودت را دوست داشته باشي، مقايسه ديگر قدرتي ندارد. شما مي توانيد شادي ديگران را ببينيد و براي او خوشحال باشيد، بدون اينكه اجازه دهيد اين اتفاق روي خوشبختي شما تأثير منفي بگذارد.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونه از جسم و روان خودتان مراقبت كنيد | راهكارهاي تضميني

دروس ضروري براي شروع آموزش به كودكان بسيار خردسال- و چگونگي انجام آن
 به عنوان والدين، مهارت هاي بسياري وجود دارد كه ما نياز داريم و مي خواهيم كه به كودكانمان آموزش دهيم. اغلب ما بر موارد پايه اي مانند آموزش دادن به كودك كه چگونه به تنهايي خودش غذا بخورد و يا لباس بپوشد، چگونه بند كفشش را ببندد، چگونه حساب كند، بخواند و يا بنويسد شروع مي كنيم. با اين همه، مهارت هاي پايه اي وجود دارند كه براي كودكان ما ضروري هستند تا بتوانند هر چه بيشتر مستقل شوند. اما همانگونه كه ناتاليا دنيلز، روانشناس كودك، مطرح مي كند، همانطور كه ما به كودكانمان مهارت هاي عملي را ياد مي دهيم، ممكن است ديگر مهارت هايي را كه به همان اندازه از اهميت برخوردارند را فراموش كنيم مانند هوش عاطفي. “كودكان همواره به همراه همدلي، عطوفت و مهرباني متولد نمي شوند. اين مهارت ها بايستي به آنها ياد داده شود، پرورانده شود و رشد داده شوند. دنيلز همچنين مي گويد كه ما مي توانيم بذر اين مهرات ها را هر چه زودتر در زمان نوزادي در آنها بكاريم.
براي شروع دنيلز پيشنهاد مي كند كه به كودكان كمك كنيم تا براي احساسات خود عناويني انتخاب كنند (از كم تا زياد)و به آنها ياد دهيم چگونه اعمالشان بر ديگران تاثير مي گذارد. به عنوان مثال، شما ممكن است بگوييد: “هر زماني كه اسباب بازي هايت را با دوستت به اشتراك بگذاري، او را خيلي خوشحال كرده اي” يا “زماني كه تو آن اسباب بازي را از او مي گيري، ممكن است ناراحت شود”. سوم اينكه، به علت اينكه كمك به ديگران روشي قدرتمند براي ايجاد مهرباني است، به كودك خود ياد دهيد تا كارهايي مانند نگهداشتن در براي ديگران و كمك به خواهر و برادرهايشان را انجام دهند. در ذيل شما دروس ضروري ديگري براي شروع آموزش به كودك خود، از همين الان مي توانيد ببينيد و همچنين جزئياتي در مورد نحوه ي انجام آن.
به كودك خود ياد دهيد كه او توانمند با صلاحيت است. به فرزند خود اجازه دهيد تا كارهاي بيشتري را خودش به تنهايي انجام دهد. دكتر جان دلفي، يك روانشناس باليني و نويسنده ي كتاب”پدر و مادر در دسترس” و همچنين تهيه كننده پادكست “بهتر” به همكاري همسرش، مي گويد اين به اين علت است كه هر چه شما كار كمتري براي آنها انجام دهيد، آنها به همان اندازه بيشتر ياد مي گيرند كه خميرمايه شان چيست.
“اين هديه هم ارزشمند و هم قابل تعويض است. كودكان حس صلاحيت و شايستگي را تا آخر عمر حفظ خواهند كرد. دلفي والدين را به ، به چالش كشاندن كودكان براي انجام چيزهايي كه به طور معمول انجام نمي دهند، تشويق كرده است- مانند انجام كارهاي خشك شويي، شست و شوي ظروف، مشاركت در مكالمات بزرگترها در مورد سياست و يا مذهب، حل مشكلات  كامپيوتري و حتي كمك به تعمير موتور يك ماشين. “آنها را به اين فضاها دعوت كنيد. شما از آنچه كه قادر هستند انجام دهند، شگفت زده خواهيد شد”.
ناتاليا ون ريكورت، MSW، ACC، يك مددكار اجتماعي و مربي دوره هاي زندگي كه در مربي گري ADHD و خانواده متخصص است گفته است كه به كودكان خود ياد دهيد احساسات خود را بفهمند و با آن كنار بيايند. والدين اغلب به كودكان خود مي گويند آرام باش، درست رفتار كن يا بهتر رفتار كن و وقتي كه كودكان به طرز اجتناب ناپذيري اين كارها را انجام نمي دهند، خسته و دلسرد مي شوند. “آنچه كه كودكانتان به شما نمي گويند اين است كه آنها در مورد اين كه اين چيزها واقعا به چه مفهومي هستند، هيچ ذهنيتي ندارند، چه برسد به اينكه اين كارها را به مرحله ي عمل برسانند”. دوباره، به كودكتان لغاتي براي احساساتشان بددهي. اگر انها شروع به برون ريزي كنند، روي دو زانوي خود نشسته و به آنها بگوييد “من مي توانم ببينم كه تو واقعا خسته هستي” يا “من مي دانم كه جدا نااميد شده اي” يك نمودار احساسات را زماني كه آرام هستند با آنها مرور كنيد.


جنين هالوران، يك مشاور بهداشت رواني و بنيانگذار مهرات هاي مقابله براي كودكان، همچنين بر اهميت آموزش در مورد احساسات تاكيد مي كند. كودكانتان را تشويق كنيد تا تشخيص دهند كه چه زماني احساس شادي، و يا غم دارند “چه چيزي باعث وشحالي تو مي شود؟ زماني كه چنين حسي داريف بدنت چه احساسي دارد؟ چهره ات چگونه مي شود؟”.  هالورن، نويسنده كتاب كار مهارت هاي مقابله براي كودكان، همچنين گفته است كه مطالعه كردن و تماشاي تلويزيون فرصت هاي خوبي براي شناسايي احساسات هستند. ممكن است شما سوالاتي نظير اين بپرسيد: “به نظر تو زماني كه اين اتفاق افتاد، الينا چه احساسي داشت؟ اگر اين اتفاق براي تو مي افتاد چه حسي به تو دست مي داد؟ در مورد چهره و بدن كوانتين چه فكري مي كني؟ در مورد احساسات او چه فكري مي كني؟”. به كودك خود مهرات هاي مقابله را آموزش دهيد. اقدامات مختلفي را بر روي نمودار و كارت هاي فهرست قرار دهيد به طوري كه كودكتان اينها را آرامش بخش و يا لذت بخش بداند مانند انجام كارهاي پرشي، يك برنامه تفريحي كوتاه، بازي با حيوانات خانگي، بيرون رفتن و گوش دادن به موسيقي. “زماني كه حس مي كنيد كودكتان زياد از حد تحت تاثير قرار گرفته و آشفته شد، او را ملزم كنيد تا يك مهارت مقابله را براي بكارگيري انتخاب كند.
زماني كه كودكتان دچار آشفتگي مي شود، ون ريكورت پيشنهاد مي كند كه بر آن چيزي كه رفتارشان منتقل مي كند و يا مهارتي كه آنها كم دارندف تمركز كنيد. به عنوان مثال، زماني كه شما از آنها مي خواهيد تا اسباب بازي هايشان را تميز كنند، ناراحت مي شوند. شايد علت اين است كه آنها با انجام چنين كار بزرگي مواجه شده اند و هيچ سر نخي ندارند كه چگونه مي بايست شروع به اين كار كنند.
اگر كودكتان كمي بزرگ تر است، مي توانيد با او در مورد اين كه چه چيزي باعث سختي تميزكاري مي شود و اين كه چه كاري ممكن است براي آسان تر كردن آن انجام داد، مي توانيد صحبت كنيد و همچنين شما مي توانيد تقسيم كارها را به گام هاي كوچك تر مانند تميزكاري قطعات در ابتدا و سپس جمع و جور كردن وسايل هنري را براي او مدلسازي كنيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-نكات مهم براي تدريس به كودكان

تاثير تغذيه در بيش فعالي چه مي باشد؟ آيا آنچه مي خوريد به توجه، تمركز و يا بيش فعالي كمك مي كند؟ هيچ دليل علمي واضحي وجود ندارد كه اختلال بيش فعالي و كمبود توجه در اثر رژيم يا مشكلات غذايي بوجود مي آيد.
ولي تحقيقات نشان داده اند كه غذاهاي مشخصي حداقل مي توانند در تاثير تغذيه در بيش فعالي نقش داشته باشند. بنابراين آيا اين غذاها چيزهاي خاصي هستند كه اگر شما اين شرايط را داشته باشيد نبايد بخوريد؟ و يا اگر فرزند شما دچار مشكل كمبود توجه و بيش فعالي باشد نبايد بخورد و آنچه مي خورد را بايد تغيير دهيد؟
در اينجا پاسخ به سوالات شما درباره حذف رژيم غذايي، مكمل هاي غذايي، و تاثير تغذيه در بيش فعالي با كمك مشاوران متخصص پاسخ داده مي شود. در صورتي كه سوالي داريد در انتهاي متن مي توانيد آن را مطرح كرده تا متخصصان ما در سريع تر زمان ممكن به آن پاسخ دهند.
 اختلال نقص توجه و بيش فعالي چيست؟اختلال نقص توجه و بيش فعالي (ADHD) شايع ترين اختلال دوران كودكي است كه تخمين زده مي شود ۲ تا ۱۸٪ از كودكان را تحت تاثير قرار دهد . علائم اصلي مرتبط با ADHD شامل سطوح نامناسب بيش فعالي، تكانشگري و بي توجهي است.
ADHD همراه با ساير مشكلات سلامت روان مانند اضطراب و اختلالات خلقي، از جمله افسردگي، افكار خودكشي و اختلال دوقطبي ظاهر مي شود و اغلب به ويژه با مشكلات ضد اجتماعي مانند اختلال سلوك و اختلال نافرماني مقابله اي همراه است. در اين شرايط ADHD مي تواند منجر به رفتار ضد اجتماعي، سوء مصرف مواد و اختلال شخصيت مرزي در اواخر نوجواني و بزرگسالي شود.
علاوه بر اين، ADHD با نقايص شناختي نيز مرتبط است. تخمين زده شده است كه يك چهارم اين كودكان داراي ناتواني هاي يادگيري خاص در رياضيات، خواندن، يا املا هستند. مشكلات توجه با تاخير در عملكرد شناختي كلي، مهارت هاي زباني ضعيف و سازگاري ضعيف در كلاس همراه مي باشد.
رفتار مخرب، انضباط ضعيف، حواس‌پرتي مي‌تواند تأثير نامطلوبي بر خانواده‌ها، روابط، تعاملات اجتماعي و عزت‌نفس و عملكرد مدرسه كودكان بگذارد.
چه غذاهايي براي كودكان بيش از حد فعال مضر استتاثير تغذيه در بيش فعالي شامل غذاهايي مي باشد كه شما مي خوريد و يا هر مكمل غذايي كه شما مصرف مي كنيد. به طور ايده آل عادات غذايي شما به كاركرد بهتر مغز كمك مي كند و اين علائم را كاهش مي دهد مثل بي خوابي و يا عدم تمركز.
ممكن است در مورد تاثير تغذيه در بيش فعالي شنيده باشيد، موارد غذايي زير تاثير تغذيه در بيش فعالي  را نشان مي دهند و بايد به آن ها توجه ويژه اي داشته باشيد:
تاثير تغذيه در بيش فعالي: فرض بر اينست كه برخي از غذاهايي كه شما مي خوريد ممكن است علائم را بهتر يا بدتر نمايند. هم چنين ممكن است خيلي از مواد غذايي كه نمي خوريد به بهبود علائم شما كمك كنند.
رژيم مكمل غذايي: با اين برنامه شما ويتامين ها، مواد معدني و يا ساير مواد غذايي را به تغذيه خود اضافه مي كنيد، اين ايده به گونه اي است كه مي تواند به شما كمك كند چيزي را كه از طريق غذا خوردن نمي توانيد كسب كنيد جبران نماييد. پيشنهاد دهندگان اين نوع رژيم هاي غذايي بر اين باورند كه اگر مقدار كافي از اين مواد غذايي را نداشته باشيد ممكن است علائم شما تشديد گردد اين نشانه تاثير تغذيه در بيش فعالي مي باشد.
رژيم هاي غذايي حذفي: اين رژيم غذايي شامل نخوردن غذاها يا مواد غذايي مي باشد كه فكر مي كنيد منجر به رفتارهاي خاصي شده يا علائم را بدتر مي كنند.
تاثير تغذيه در بيش فعالي: درباره رژيم هاي غذايي بيش فعالي تحقيق زيادي نشده است. داده ها محدود هستند و نتايج تركيبي مي باشند. علي رغم اين مطلب متخصصان عرصه سلامت بر اين باورند كه آنچه كه شما مي خوريد و مي نوشيد مي تواند نقشي را در كمك به اين علائم ايفا نمايد.
بهترين صبحانه براي كودكان بيش فعاليكي از متخصصان به نام ريچارد سان مي گويد: هر آنچه كه براي مغز خوب باشد تقريبا براي بيش فعالي نيز خوب است. ممكن است خواهان خوردن اين موارد باشيد:
يك رژيم غذايي با پروتئين بالا، لوبياها، پنير، گوشت و خشكبار مي تواند منبع خوبي براي پروتئين باشند، اين غذاها را در صبح و بعد از وعده هاي مدرسه بخوريد. اين موضوع مي تواند تمركز را بهبود بخشيده و ممكن است باعث اثربخشي دارو درماني در دراز مدت شود.
موادي كه در زير آمده اند را كاهش دهيد:
شكلات، شربت، ذرت، عسل، شكر، محصولاتي كه از گندم سفيد، برنج سفيد و سيب زميني مي توانند تاثير تغذيه در بيش فعالي داشته باشد و بهتراست كه مصرف اين موارد را كاهش دهيد.
افزايش كربوهيدرات هاي پيچيده تر: اين موارد خوب هستند؛ مقدار زيادي سبزيجات و ميوه را مصرف كنيد كه شامل پرتقال، نارنگي، گلابي، گريپ فروت، سيب و كيوي مي باشد. اين نوع غذاها را در هنگام عصر مي تواند به كودك كمك كند تا بخوابد و خواب راحت تري داشته باشد علاوه بر اين تاثير تغذيه در بيش فعالي را كاهش مي دهد و كودك را ارام تر مي سازد. از طرفي مصرف غذاهاي فست فودي و نامناسب مي تواند باعث تشديد تاثير تغذيه در بيش فعالي شود.

افزايش اسيدهاي چرب داراي امگا۳: مي توانيد اين مواد را در ماهي تن، قزل آلا و ساير ماهي هاي سفيد آب سرد پيدا كنيد. گردوها، آجيل برزيل، روغن زيتون و كانولا غذاهاي ديگري هستند كه اين مواد را در خود دارند. هم چنين مي توانيد مكمل اسيد چرب داراي امگا۳ مصرف نماييد.
مولتي ويتامين و بيش فعاليبرخي از كارشناسان مي گويند افراد بيش فعال بايد هر روز ۱۰۰ % مكمل هاي معدني و ويتامين دريافت كنند. ساير كارشناسان تغذيه معتقدند افرادي كه رژيم غذايي عادي و متعارف دارند نيازي به مكمل هاي مغزي و ويتامين ندارند. كارشناسان مي گويند شواهد كافي مبني بر اين كه مكمل هاي معدني و ويتامين ها به ناهنجاري هاي همه كودكان كمك مي كنند و باعث افزايش تاثير تغذيه در بيش فعالي مي شوند وجود ندارد.
گرچه مولتي ويتامين ممكن است براي كودكان، نوجونان و افراد بالغ كه رژيم غذايي نامناسب دارند مفيد باشد، دوز زياد ويتامين ها مي تواند سمي باشد، پس از آن ها اجتناب كنيد.
علائم بيش فعالي از شخصي به شخص ديگر متفاوت است. اگر نيازمند دريافت مكمل هستيد از نزديك با پزشكان در ارتباط باشيد تا تاثير تغذيه در بيش فعالي را كاهش دهيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-تاثير تغذيه در بيش فعالي + چه ويتاميني باعث بيش فعالي مي شود

اختلال خواب
هر انسان يك سوم زندگي خود را در خواب است. وﻗﺘـﻲ اﻓﺮاد در ﺣﺎل ﺧﻮاب هستند، ﻣﻐﺰشان ﻓﻌﺎل اﺳـﺖ و ﻓﻌـﺎﻟﻴت مغز ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﻛﺎرﻛﺮدﻫﺎي ﺑﺪن لازم است.
خواب و خوب خوابيدن يك نياز مهم و بسيار ضروري در زندگي است كه سبب سلامت جسمي و روحي فرد مي شود.
البته رابطه ي خواب خوب و سلامت جسمي و روحي يك رابطه ي دو سويه است.
يعني همانطور كه خواب كافي و مناسب سبب سلامت جسمي و روحي مي شود، سلامت و يا مشكلات جسمي يا روحي نيز در كيفيت خواب تاثير گذار است.
از جمله فوايد خوابتقويت حافظهبهبود يادگيريرشد شناختي (افزايش تمركز)سلامت رواني (كاهش استرس)بهبود عملكرد سيستم ايمني و رشدترميم جسماني (ثابت نگه داشتن وزن بدن)پيامدهاي اختلال خوابضعف حافظهبي حوصلگيكاهش كيفيت كارو…از جمله تاثيرات مشكلات روحي بر كيفيت خواب نيز وجود اختلالات اضطرابي و افسردگي است كه سبب اختلال در خواب مي شوند.
برخي از مشكلات جسمي از قبيل آسم، پركاري يا كم كاري تيروئيد، بيماري‌هاي نورولوژيك همچون پاركينسون و آلزايمر، آرتروز و ضربان قلب هم در بروز اختلالات خواب تأثير دارند.
وقتي فردي خواب طبيعي نداشته باشد مي گوييم دچار اختلال خواب شده است.
اختلال خواب يكي از مشكلاتي است كه معمولا افراد كم وبيش با آن مواجه هستند اما مي توانيم با شناخت نشانه ها و علت هاي اختلال خواب تا حد زيادي آن را برطرف كنيم.
لازم است اين را نيز بدانيم كه توجه به اين نشانه ها زماني مهم است كه مدت زمان قابل ملاحظه اي وجود داشته باشند و به دفعات نسبتا زيادي روي دهند و باعث شوند كه فرد دچار ناراحتي و آشفتگي شود.
اختلالات خواب  به دو دسته ي كلي بد خوابي ها (ديس سومنيا) و كژ خوابي ها (پاراسومنيا) تقسيم مي شوند.
افراد مبتلا به ديس سومنيا كمتراز حد لازم، بيشتراز حد لازم و يا در زمان نامناسب ميخوابند اما خود خواب آنها نرمال است.
در پاراسومنيا  كميت و كيفيت و زمان بندي خواب اساسا نرمال است.
اما در طول خود خواب يا در طول زمان هايي كه فرد در حال به خواب رفتن يا بيدار شدن است رويدادهاي غير عادي حركتي و شناختي رخ مي دهد، مانند: كابوس و سندرم پاهاي بي قرار.
انواع بدخوابي ها (ديس سومنيا)اختلال بي خوابي (اينسومنيا)از جمله نشانه هاي اختلال بي خوابي مشكل در آغاز و شروع خواب است.
يعني فرد به سختي به خواب مي رود و زماني هم كه به خواب مي رود در حفظ خواب مشكل دارد و مدام در طول خواب بيدار مي شود.
بيدار شدن صبح زود و مشكل در به خواب رفتن دوباره نيز از جمله نشانه هاي بي خوابي است.
اختلال پرخوابي (هايپرسومانيا)فرد در طول روز چندين بار مي خوابد يا چرت ميزند و خواب اصلي فرد هرروز بيش از۹ ساعت طول ميكشد اما خستگي اورا رفع نمي كند و بعد از بيدار شدن از خواب سرحال و هوشيار نيست.
به طور كلي خواب آلودگي وي باعث اختلال در عملكرد شغلي و اجتماعي فرد شده است.
حمله خواب (ناركولپسي)به هجوم آوردن خواب حمله ي خواب مي گويند.
اين هجوم چنان شديد است كه شخص در هر موقيعتي مانند راه رفتن، حرف زدن، رانندگي يا تدريس نمي تواند مقاومت كند و كنترل ماهيچه ها را از دست مي دهد و به خواب مي رود.
حمله ي خواب ممكن است چندبار در روز تكرار شود و از چند ثانيه تا ۳۰ دقيقه طول بكشد.
توهم ، خشكي زدگي (كاهش يا از دست دادن حركت عضلاني) و فلج خواب (ناتواني در حرف زدن و حركت كردن و حتي نفس كشيدن) از جمله نشانه هاي همراه با حمله خواب است.
وقفه تنفسي در خواب (آپنه ي خواب)قطع خواب كه سبب خواب آلودگي زياد و يا بي خوابي مي شود و اين خواب آلودگي از يك اختلال تنفسي ناشي مي شود.

قطع و يا كاهش جريان هوا در ناحيه ي بيني و دهان كه بيشتر از ۱۹ ثانيه طول مي كشد.
اين اتفاق در هر ساعت حداقل ۵ بار و در طول شب حداقل ۳۰ بار اتفاق مي افتد.
اختلال خواب و بيداري ريتم شبانه روزيمشخصه ي اصلي اين اختلال مختل شدن دايمي و مكرر خواب است.
اين اختلال بر اثر تغيير ريتم شبانه روزي و يا عدم هماهنگي بين ريتم هاي شبانه روزي و برنامه ي خواب_بيداري، كه محيط فرد يا برنامه ي كاري يا اجتماعي ايجاب مي كند، ايجاد مي شود.
انواع كژخوابي ها (پاراسومنيا)اختلال برانگيختگي خواببيدار شدن مكرر از خواب  همراه با خواب گردي.
اين افراد در حين خوابگردي چهره اي فاقد احساس و چشمهايي خيره دارند  و به تلاش ديگران براي بيدار كردنش واكنشي نشان نمي دهند.
وحشت شبانهفرد به طور ناگهاني و همراه با ترس شديد و تنفس سريع و تعرق زياد از خواب بيدار مي شود و به تلاش ديگران براي آرام كردنش پاسخي نمي دهد.
همچنين روياها را به خاطر نمي آورد و نسبت به دوره اي كه اتفاق افتاده دچار فراموشي مي شود.
كابوسديدن روياهاي ترسناك و خطرناك در حين خواب ، بيدار شدن مكرر از خواب و ياد آوري دقيق روياها.
بعضي تمام عمر دچار كابوس هستند و بعضي ها هنگام استرس و بيماري دچار كابوس مي شوند.
هرچه استرس زندگي بيشتر باشد كابوس ها هم بيشتر مي شوند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال خواب

جملاتي كه نبايد به كودكان گفت كمك مي كند كه با فرزندان خود رابطه بهتري داشته باشيد.
شايد فرزندانتان زياد با شما ارتباط برقرار نمي كنند و بيشتر وقت خود را در اتاق خود مي گذرانند و به گوشي هوشمند يا رايانه خود مي چسبد. مي خواهيد دليل آن را بدانيد؟
جملاتي كه نبايد به كودكان گفتاين به خاطر نحوه صحبت والدينشان با آن هاست.  بنابراين در اينجا ليستي از ۱۵ چيز كه والدين بايد به فرزندان خود نگويند آورده شده است:
۱.«تو هميشه…» يا «تو هرگز…»آيا تا به حال يكي از موارد زير را به فرزندان خود گفته ايد، اين جملاتي كه نبايد به كودكان گفت بسيار مهم مي باشد بنابراين از گفتن آن ها خودداري كنيد:
«تو هميشه دير از خواب بيدار مي شوي.»«تو هميشه راه آسان را انتخاب مي كني.»«تو هميشه در مدرسه دچار مشكل مي شوي.»«تو هرگز تكاليف خود را به موقع انجام نمي دهي.»«تو هيچ وقت كارهايت را به موقع انجام نمي دهي.»«تو هرگز لباس هاي خود را در سبد لباسشويي قرار نمي دهي.»وقتي از جملاتي كه نبايد به كودكان گفت مانند “تو هميشه…” يا “تو هرگز…” استفاده مي كني، فرزندانت حالت تدافعي پيدا مي كنند و مكالمه را به بحث تبديل مي كنيد.
از اين گذشته حتما مواردي وجود دارد كه تكاليف خود را به موقع انجام مي دهد به جاي اينكه آن ها را سرزنش كنيد وقتي كار خود را درست انجام مي دهند از آن ها قدرداني كنيد.
بنابراين روش زير را امتحان كنيد.
مواردي را بيان كنيد كه فرزندان شما نمي توانند آن ها را رد كنند. براي مثال، به فرزندتان بگوييد: «در هفته گذشته، سه بار، نيم ساعت دير بيدار شدي و اين باعث شد دير به مدرسه برسي بنابراين بهتراست كه در مورد آن صحبت كنيد.»

جملاتي كه نبايد به كودكان گفت 
۲. از كار خودت خجالت بكشبه عنوان والد، هدف اين نيست كه فرزندانتان را براي رفتارشان مقصر بدانيد. بلكه هدف تربيت آن ها براي رعايت ارزش و قانون مي باشد.
به جاي گفتن اينكه بايد براي كاري كه انجام داده است او را خجالت زده كنيد بهتر است كه در مورد رفتارش با او صحبت كنيد.
۳. “كار خوب!”مطالعات نشان مي دهد كه در روابط سالم، نسبت نظرات مثبت به نظرات منفي تقريباً ۱ به ۶ مي باشد.
اما متاسفانه در بسياري از خانواده ها اين نسبت برعكس مي باشد. اين بدين معني است كه نظرات منفي بسيار بيشتر از نظرات مثبت است و جملاتي كه نبايد به كودكان گفت بيش از اندازه به كار مي رود. به اين ترتيب، محيط خانه متشنج و گاهي پر از دعوا و درگيري مي باشد. پس بهتر است هر چند وقت يكبار از فرزندان خود تمجيد كنيد.
براي اينكه ستايش معنادار باشد، بايد چيز مشخصي تعيين كنيد و براي آن از او قدرداني كنيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-جملاتي كه نبايد به كودكان گفت| ۲۵ چيزي كه آينده كودك را تباه مي كند

فاوت اختلال پيش از قاعدگي و سندرم پيش از قاعدگي بسيار مهم مي باشد اكثريت زناني علائم قبل از قاعدگي را در يك يا دو هفته قبل از پريود تجربه مي كنند.
اين سندرم كه به عنوان سندرم پيش از قاعدگي (PMS) شناخته مي شود، مي تواند شامل تغييرات خلق و خو، نفخ، خستگي، سردرد و گرفتگي عضلات باشد.
در اينجا بايد توجه داشت كه با وجود اينكه PMS لذت بخش نيست، فرد را ناتوان نمي كند و فرد هنوز قادر به انجام كارهاي خود مي باشد.
اما براي برخي از افراد، هفته ها و روزهاي قبل از پريود ممكن است شخصيتي غيرقابل تحمل پيدا كنند. هنگامي كه علائم شديد شده و زندگي روزمره فرد را بهم بريزد ديگر فقط PMS نيست.
اين اختلال نارسايي پيش از قاعدگي (PMDD) است و بين ۳ تا ۸ درصد از زنان را در سال هاي باروري تحت تاثير قرار مي دهد. خوشبختانه، PMS و PMDD را مي توان از طريق درمان مناسب مديريت كرد.
‌‌‌ سندرم پيش از قاعدگي (PMS) چيست؟PMS يا سندرم پيش از قاعدگي مجموعه‌اي از علائم فيزيكي و احساسي است كه بسياري از افراد در هفته‌ها و روزهاي قبل از قاعدگي تجربه مي‌كنند.
علائم فيزيكي PMS مي تواند شامل سردرد، نفخ يا اسهال، گرفتگي عضلات و درد سينه باشد. از نظر احساسي، فرد مبتلا به PMS ممكن است تغييرات خلقي، غم يا تحريك پذيري را تجربه كند.
ويژگي اصلي سندرم پيش از قاعدگي چرخه‌اي بودن آن است. اين بدين معناست كه مي توان انتظار داشت كه علائم قبل از هر قاعدگي پس از تخمك گذاري شروع شود و با اولين روز پريود به پايان مي رسد.
اگرچه سندرم پيش از قاعدگي بسيار رايج است، پزشكان و دانشمندان هنوز به طور كامل نمي‌دانند كه چه چيزي باعث آن مي‌شود و چرا افراد سندرم پيش از قاعدگي را به درجات مختلف تجربه مي‌كنند.
اما احتمالاً به تغييرات استروژن و پروژسترون مرتبط است، دو هورموني كه در طول فاز لوتئال به شدت تغيير مي‌كنند.
به نظر مي رسد اين تغييرات با علائم PMS مرتبط باشد. به عنوان مثال، ما مي دانيم كه سطوح بالاي استروژن باعث درد سينه مي شود و سردردهاي قاعدگي با قطع استروژن مرتبط است.

سندروم پيش از قاعدگيPMDD چيست؟PMDD يا اختلال نارسايي پيش از قاعدگي كمتر شايع است. PMDD يك اختلال افسردگي رواني قابل تشخيص است كه در راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني، ويرايش پنجم (DSM-5) آورده شده است.

علائم PMDD۱۱ علامت PMDD وجود دارد و فرد براي اينكه مبتلا به آن تشخيص داده شود، بايد حداقل پنج مورد از علائم زير را تجربه كند. اين علائم عبارتند از:
احساس افسردگي يا نااميدياحساس اضطراب يا سرگيجهنوسانات خلقي شديداحساس عصبانيت يا تحريك پذيريكاهش علاقه به سرگرمي ها و دوستي هامشكل در تمركزخستگيتغيير در اشتها يا هوس غذايي خاصمشكل خواباحساس از دست دادن كنترلعلائم فيزيكي شامل حساسيت سينه، سردرد، درد و نفخمانند PMS، آنچه PMDD را از ساير اختلالات خلقي متمايز مي كند اين است كه به طور مداوم در فاز لوتئال رخ مي دهد. اگر فردي علائم خود را در طول ماه و نه تنها قبل از پريود خود تجربه مي كند، PMDD را تجربه نمي كند.
PMDD در طول يك يا دو هفته قبل از قاعدگي رخ مي دهد و سپس يك يا دو روز پس از شروع قاعدگي متوقف مي شود. در مقايسه با افسردگي عمومي، PMDD در نوسان است.
علائم فيزيكي كه اغلب با PMDD همراه است، آن را از افسردگي عمومي جدا مي‌كند، اگرچه همه افراد مبتلا به PMDD علائم فيزيكي را تجربه نمي‌كنند.
تفاوت هاي كليدي بين PMS و PMDD چيست؟علائم سندرم پيش از قاعدگي و PMDD ممكن است با هم همپوشاني داشته باشد و اين مي‌تواند تشخيص اينكه كدام يك را تجربه مي‌كند، دشوار مي‌كند.
با اين حال  تفاوت اصلي بين PMS و PMDD در شدت علائم مي باشد. PMDD، با زندگي روزمره تداخل مي‌كند و مي تواند بر بهره وري كاري، روابط و فعاليت هاي روزمره افراد تاثير بگذارد.
بسياري از افراد مبتلا به اختلال نارسايي پيش از قاعدگي احساس مي كنند كه كنترل خود را از دست مي دهند و تغييرات خلق و خوي آن ها شديدتر از افراد مبتلا به PMS است و مديريت احساسات را براي اين افراد سخت مي كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-تفاوت اختلال پيش از قاعدگي و سندرم پيش از قاعدگي