مركز مشاوره

اگر به همسر خود خيانت كرده ايد بايد چه كار كنيد؟
خيانت مي تواند بدترين اتفاقي باشد كه در رابطه رخ مي دهد و مي تواند اعتماد، عشق و اساس زندگي مشترك را زير سوال ببرد.
بعضي از زوج ها مي توانند از پس اين مشكل بر بيايند و به زندگي خود ادامه دهند بعضي هم نمي توانند.
خيانت به همسرخيانت در رابطه مي تواند عواقب گسترده اي به همراه داشته باشد.
دلايل خيانت به همسردلايل بسيار زيادي براي خيانت وجود دارد، ولي در حقيقت هنگام برملا شدن خيانت هيچ كدام از اين دلايل اهميتي ندارد و نمي تواند خيانت را توجيه كند، پس چه كار بايد كرد؟
به همسر خود بگوييدهرچقدر بيش تر خيانت را به شكل راز نگه داريد، همسر شما بيش تر آسيب مي بيند.

با وجود اين كه گفتن اين موضوع بسيار سخت است بهتر است با گفتنش خودتان را خلاص كنيد.
شريك زندگي شما بهتر از آنچه فكر مي كنيد شما را مي شناسد.
بنابراين اگر احساس كند رفتار شما تغيير كرده است، شروع به جمع آوري اطلاعات و شواهد مي كنند و در آخر متوجه خيانت شما مي شود.
آيا صداقت و گفتن حقيقت در ابتدا راه بهتري نيست؟
قبل از اين كه سوال بپرسد جواب دهيدممكن است وسوسه شويد كه اطلاعات كمي در مورد كاري كه كرده ايد به همسرتان بدهيد و فقط از اتفاق افتادن خيانت حرف بزنيد اما شريك شما سوالات زيادي دارد.
به ياد داشته باشيد محدود كردن اطلاعات از سمت شما باعث صدمه كم تر به رابطه نمي شود.
بيان كامل حقيقت مي تواند به بهبود رابطه شما كمك كند در حالي كه رو شدن جزئيات آن در آينده مي تواند دردسر ساز باشد.

خيانت همسردر لاك دفاعي فرو نرويدشريك شما ممكن است حرف هاي زيادي بزند كه ناشي از دردي است كه متحمل مي شود.
به ياد داشته باشيد كه به همسر خود آسيب زده ايد و همسرتان ممكن است داد بزند، گريه كند يا به شما توهين كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اگر به همسر خود خيانت كرده ايد بايد چه كار كنيد؟

شواهد زيادي نشان داده اند كه خواب ضعيف در كودكان با مسائل بسياري مرتبط است كه از آن جمله مي توان به آموزش ناصحيح آكادميكي، ضعف احساس و قوانين رفتاري ناصحيح اشاره كرد. اما چگونه مي توان ميزان خواب كودكان را افزايش داد و علاوه بر آن سطح كيفيت آن را نيز ارتقا بخشيد؟
تغييراتي كه در نوع مديريت خواب كودكان توسط والدين صورت مي گيرد (مثلا زودتر به رختخواب رفتن و يا اوقات خواب منظم، بسيار تاثيرگذار هستند اما اغلب پياده سازي آن در زندگي هاي پرمشغله خانواده هاي امروزي كاري مشكل است. ايجاد تغييراتي در محيط اتاق خواب يكي از راه هاي ارتفاي سطح كيفيت خواب در كودكان مي باشد.

يكي از تغييراتي كه توسط بسياري از محققان و گروه هاي حرفه اي از جمله انجمن بهداشت آمريكا (۲۰۱۲) پيشنهاد شده است، محدود كردن مدت زمان حضور كودكان در اتاق خواب در حال استفاده از كامپيوترها، گوشي هاي هوشمند و تماشا كردن تلويزيون است. دليل واضح و منطقي براي اين پيشنهاد اين است كه استفاده از اين وسيله در طول شب مي تواند دليلي براي بيدار ماندن كودكان و ديرتر به رخت خواب رفتن آنها باشد.
اما دليل ديگري نيز در اين ميان وجود دارد. تحقيقات اخير نشان مي دهد كه قرار گرفتن در معرض نورهاي آبي رنگي كه از مانيتور منتشر مي شود مي تواند باعث كاهش ملاتونينن در بدن انسان شود كه نهايتا منجر به كم خوابي و بي خوابي مي شود (كاگوژن ۲۰۱۱) بنابراين استفاده از اين نوع دستگاه ها نه تنها سطح كيفيت خواب در كودكان را كاهش مي دهد بلكه باعث مي شود حتي زماني كه كودكان استفاده از اين دستگاه ها را متوقف كردند و نيز توانند به محض رفتن به رخت خواب، به خواب بروند مجبور كردن كودكان به كاهش مدت زماني آن ها از اين دستگاه هايي مثل كامپيوترها استفاده مي كنند و يا به تماشاي تلويزيون مي پردازند ممكن است كمي مشكل باشد اما اين عمل براي انها بسيار سودمند است به خصوص براي آن دسته از كودكاني كه مشكلات يادگيري و رفتاري نيز دارند.

منبع:كانون مشاوران ايران-وسايل الكترونيكي و خواب كودك

مهارت توجه به كودكان
توجه به كودكان يك تكنيك حياتي و مهم در تـربيت كودكان است و لازم است تا خانواده ها و والدين تكنيك ها و سبك هاي درست تـوجه به كودكان را بياموزند. اگر پدر و مادرها بتوانند به خوبي از روش هاي توجه به كودكان بهره بگيرند مي توانند مشكلات بسياري را در روابط ميان خود و كودكان خود حل نموده و كاهش دهند و موجبات افزايش اعتماد و حس اعتماد به نفس را در كودكان از همان دوران كودكي فراهم نمايند چرا كه ثابت شده است كه افزايش اعتماد به نفس در افراد بايد در همان دوران كودكي آن ها اغاز شود.
والدين بيشتر اوقات خيال مي كنند كه به اندازه كافي به كودكان خود توجه مي نمايند اما در عين حال گاهي يا اوقات زيادي از كودك مي شنوند كه مثلا ” شما به من توجهي نمي كنيد” شايد والدين حتي از اين صحبت كودك خود  گله مند شده و ناراحت شوند. در واقع مي شود گفت كه توجه كردن به كودكان يعني توصيف رفتارهاي خوب در آنان به گونه اي كه كودك حس نمايد كه رفتارهاي خوبش و ويژگي هاي مطلوبش مورد توجه والدين قرار گرفته است و در واقع اين كار فوايد زيادي دارد چرا كه وقتي والدين به رفتار مثبت كودك واكنش نشان داده و به آن توجه مي كنند كودك مي فهمد كه رفتار مطلوبش مورد توجه خانواده بوده و تلاش مي كند تا ان را بهبود داده و پر رنگ تر نمايد.
توجه مناسب به كودك و مهارت توجه والدين فوايد زيادي داشته و سبب بهبود بسياري از ويژگي هاي  رفتاري و اجتماعي در كودكان مي شود. اولين و مهم ترين تاثيري كه توجه به كودكان داده اين است كه كودك تلاش مي كند تا رفتارهاي مقبول و مورد پسند خود را افزايش داده و رفتارهاي بد را كاهش دهد.


دومين تاثير مهم توجه به كودكان اين است كه رابطه اي مناسب بين كودك و والدين شكل گرفته و در واقع مشكلات موجود در رابطه ها تا حد زيادي كاهش مي يابد. تكنيك ها و نكات مهم زيادي براي توجه بهتر والدين به كودكان وجود دارد كه چند مورد را در ادامه ذكر مي كنيم.
اولين نكته مهم اين است كه پدر و مادر سعي كنند كه دقيقا همان رفتاري كه كودكان از خود نشان مي دهد را بازگو نمايند و اين مي تواند تاييدي براي كودك باشد و به او بفهماند كه تمام حواس والدين به صورت خوب و تمام و كمال به او هست.  پس لازم است تا والدين در هر زمان كه توانستد و در هر فرصتي كارهايي كه كودك انجام داده است را به صورت كامل بازگو كنند و با اين كار نشان دهند كه توجه و حواس آن ها به صورت كامل به فرزندشان هست.

مي توان گفت كه توجه نمودن به كودكان و مهارت توجه در واقع به نوعي شبيه به گزارشگري ورزشي مثلا در ورزش فوتبال مي باشد كه فرد گزارشگر تمام موارد را بازگو مي كند پس والدين نيز به همين صورت وقتي كه كودك در حال انجام كاري هستند بايد آن ها را با تمام وجود زير نظر گرفته و پس از آن موارد را به صورت كامل بازگو نمايند مثلا اگر كودك در حال بازي با مكعب هاي خودش است بايد كنارش نشسته و رفتارها و كارهايش را كامل بازگو نمايند به طور مثال بگويد كه تو داري مكعب هاي زرد را با قرمز كنارهم مي چيني و يك خانه زيبا مي سازي و يا اگر در حال نقاشي است مثلا بگويد كه تو داري يك خانه زيبا با رنگ آبي مي كشي… پس توجه نمودن به كودكان تنها يك صحبت صرف نيست و تنها با حرف زدن نمي توان به كودك ثابت كرد كه به او توجه مي شود بلكه نياز است با رفتار و اعمال خود توجه به او را به او ثابت نماييم و نشان دهيم. روشي ديگر براي توجه نمودن، تقليد كارهاي كودك است. مي توان در زمان توجه كنار كودك بوده و كارهاي او را دقيقا تقليد كرد. كشيدن يك نقاشي يا ساختن يك مجسمه با خمير بازي يك نمونه و مثال خوب است. توجه كنيد كه مي بايست به صورت دائمي از اين روش استفاده نمود.

منبع:كانون مشاوران ايران-مهارت توجه به كودكان

اختلال اضطراب فراگير از علائم، سبب شناسي، تشخيص و درمان
آيا با اختلال اضطراب فراگير آشنايي داريد؟
امروزه زندگي ها سرشار از اضطراب و استرس مي باشد. و اضطراب و نگراني بهم وابسته هستند و در بسياري از مواقع با آن ها رو به رو هستيد.
اضطراب اگر در حد طبيعي باشد به شما كمك مي كند تا در شرايط بحراني و پرخطر عكس العمل مناسبي از خود نشان دهيد و به كمك آن مي تواند براي زندگي خود برنامه ريزي دقيقي داشته باشيد.
اختلال اضطراب فراگير، يكي از اختلالاتي است كه اضطراب بسيار زياد و غيرمعقولي در فرد به وجود مي آورد و باعث مي شود نگراني هاي غيرعادي و شديدي در مورد اتفاقات و روزمرگي هاي زندگي تجربه كند.
اضطرار فراگير ميتواند تاثيرات منفي بر روي زندگي بگذارد و روابط اجتماعي و روزمرگي هاي زندگي را درگير خود مي كند و باعث اختلال و ايجاد مشكلاتي در تمام عرصه زندگي مي شود.
شناختن علائم و تسخيص به موقع آن باعث مي شود كه درمان آن راحت تر شود.در اين مقاله به بررسي علائم اضطرار فراگير و تشخيص و درمان آن مي پردازيم.
اختلال اضطراب فراگير چيست؟اختلال اضطراب فراگير چيست؟ اختلال اضطراب فراگير يا GAD نمونه اي از اختلالات اضطرابي مي باشد.
اين اختلال در فرد نگراني دائمي و بيمارگوني را نسبت به رويدادهاي آينده و تصوراتي بسيار نگران كننده در مورد اتفاقاتي كه در آينده احتمال رخ دادنش است به وجود مي آورد.
در واقع مشكل فردي كه دچار اختلال اضطراب فراگير است ترس از ابهام مي باشد چون دلش مي خواهد كه تمام امور را در دست بگيرد و آن را كنترل كند.
نشانه هاي اختلال اضطراب فراگير در زمان ميانسالي به اوج مي رسد و با افزايش سن كاهش مي يابد. و درصد مبتلا شدن به اين اختلال در زنان دو برابر مردان است.
علائم اختلال اضطراب فراگير چيست؟آگاهي در مورد اختلال اضطراب فراگير و شناخت علائم آن براي درمان تاثير به سزايي دارد و توجه به ميزان شيوع اين بيماري را بايد جدي گرفت.
در زير اهميت شناخت و درمان بيماري را مورد بررسي قرار مي دهيم.
ناتواني در كنترل و مديريت نگراني هادر اضطراب فراگير شما احساس ترس و نگراني شديدي داريد به حدي كه نمي توانيد آن را كنترل كنيد.
ممكن است هيچوقت نتوانيد آرامش واقعي را تجربه كنبد.

در نتيجه بر روي مسائل مهم زندگيتان نمي توانيد تمركز كنيد و قدرت تصميم گيري در مورد مسائل مهم نخواهيد داشت.
نگراني افراطي و نامعقول بدون دليل مشخصدر اختلال فراگير بدون دليل ناراحت هستيد و احساس مي كنيد كه چيزي از درون شما را اذيت مي كند ولي دليل و علت آن را نمي دانيد.
اين نگراني به طور مكرر شما را درگير خود نگه مي دارد و نمي گذارد در زندگي آرامش داشته باشيد و هميشه دلشوره داريد و نگران هستيد.
نگراني تعميم يافته به تمام موضوعاتافرادي كه دچار اضطراب فراگير هستند نگراني آن ها مختص شرايط و موقعيت خاصي نيست و ممكن است در هر شرايطي به سراغشان آيد.
اين اضطرار موضوع آن بر اساس شرايط سني افراد متفاوت است.
مثلا در گروه سني نوجوان و جوانان بيشتر نگراني آن ها در مورد كار و تحصيل است. و در گروه سني ميانسالي بيشتر نگران سلامتي خود و افراد خانواده مي باشند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلال اضطراب فراگير

درمان افسردگي
” هميشه خسته و بي رمق در اتاقم بودم؛ احساس مي كردم انرژي لازم حتي براي كارهاي روزمره يا رسيدگي به ظاهرم را ندارم.
تقريبا بي تفاوت به همه چيز، كم تحمل و گريزان از جمع و ساكت تر از همه موجودات عالم به زندگي نباتي ام ادامه مي دادم.
از اين شرايط راضي نبودم اما در خود توان تغيير آن را نمي ديديم.
گاهي حتي به صداي قهقه هاي ديگران با حسرت گوش فرا مي دادم.
همه چيز برايم بي معنا بود.
من به سنگيني پاره سنگي بزرگ بر زمين جا خوش كرده بودم و اراده حركت به سمت جمع يا پايكوبي در يك جشن را نداشتم. ”
جملاتي كه خوانديد شرح حال روحي از زبان يك فرد افسرده بود.
همه ما با با احساسات منفي كم حوصلگي و غمگيني دست و پنجه نرم كرده ايم.
در حقيقت بعد از يك تجربه تلخ مانند شكست عشقي يا اخراج شدن از محل كار و حتي از دست دادن حيوان خانگي مان، غم و افسردگي ناشي از اين فقدان طبيعي است.
در چنين مواقعي معمولا با گذشت زمان و سپري كردن دوره سوگ و يا با كمك روش هاي خود ياري مانند درد و دل كردن با دوستان و مسافرت، حال و هواي ابري دل مان رو به بهبود مي رود.
اما براي عده اي نيز افسردگي بدون هيچ دليل منطقي، طولاني مدت و با نشانه هاي شديد تر تجربه مي شود كه در اين حالت افسردگي غير طبيعي و به عنوان يك اختلال روحي در نظر گرفته مي شود و نيازمند كمك هاي تخصصي روانشناسان است.
انواع افسردگي و نشانه هاي درمان افسردگيافسردگي كه به دليل شيوع بالاي آن به آن سرماخوردگي رواني نيز گفته مي شود داراي نشانه هايي به شرح زير مي باشد:
ü احساسات منفي: غم، نااميدي، كم حوصلگي، احساس تهي بودن و دلتنگي مداوم.ü لذت نبردن از زندگي: بي تفاوتي نسبت به فعاليت هاي لذت بخش؛ روابط جنسي و حتي نسبت به محبوب.ü تغييرات جسماني : از دست دادن اشتها و بي خوابي و يا برعكس؛ پرخوابي و ميل زياد به غذا خوردن.ü بي انگيزگي: نداشتن انگيزه جهت انجام كارهاي مهم، اهداف و رسيدگي به ظاهر خود و در نتيجه ميل به تنهايي و انزوا.ü افكار منفي: منفي نگري نسبت به خود، ديگران و آينده، احساس گناه، و گاه نيز افكار خودكشي.افسردگي انواع متفاوتي دارد كه شامل موارد زير مي شود:
افسردگي اساسي( كوتاه اما شديد ) در اين حالت نشانه هاي افسردگي معمولا حدود دو هفته به طول مي انجامد اما با شدت زياد.افسردگي مداوم ( خلق افسرده؛ طولاني اما خفيف تر ): فرد نشانه هاي افسردگي را حدااقل به مدت دو سال اما به فرم خفيف تر آن تجربه مي كند.افسردگي فصلي ( تنها در فصل پاييز و زمستان ) : حال و هواي روحي سرد كه با سرماي هوا تشديد مي شود، ميل زياد به خواب، كم تحركي، پرخوري و كم حوصلگي از ويژگي هاي افسردگي در ماه هاي سرد سال است.افسردگي پس از زايمان: تجربه نشانه هاي افسردگي بعد از زايمان كه بيشتر به دليل تغييرات هورموني در بدن مادر رخ مي دهد.روش هاي درمان افسردگياگرچه به دليل ويژگي ذاتي افسردگي يعني نا اميدي، در روزهايي كه آسمان دل مان ابري است، احساس مي كنيم برگشتن به روزهاي خوش گذشته تقريبا غيرممكن است.
با اين وجود افسردگي حتي از نوع شديد و مزمن آن نيز قابل درمان است.
روش هاي درماني مختلفي براي افسردگي وجود دارد كه متناسب با شخصيت فرد، شدت و نوع افسردگي در مركز روانشناسي مشاورانه ارائه مي شود.
از جمله روش هاي درماني افسردگي مي توان به موارد زير اشاره نمود:
شناخت درمانيفرد افسرده معمولا تعبير نوميدانه و بدبينانه اي نسبت به آينده و حل مسائل خود دارد و متوجه تاثير نوع تفكرش بر احساسات منفي يا رفتارهاي مخرب خود نيست.
در اين روش درمان گر به بيمار كمك مي كند از افكار مخرب و افسرده ساز خود آگاهي يابد و در نهايت باز سازي شناختي صورت گيرد.
رفتار درمانيطبق رويكرد رفتار درماني در درمان افسردگي تغيير دادن رفتارهاي افسرده ساز خود به مرور باعث تغيير سبك شناختي فرد مي شود.

روانشناساني كه از رويكرد رفتار درماني در درمان افسردگي استفاده مي كنند تاكيد ويژه اي به فعال نمودن و بهبود بخشيدن به ارتباطات فرد دارند.
دارو درمانيمعمولا تجويز دارو زير نظر روان پزشك و در انواع شديد تر افسردگي صورت مي گيرد.
تحقيقات مختلف نشان داده اند كه داروهاي ضد افسردگي به ويژه اگر با ساير مداخله هاي روانشناختي همراه گردد اثربخش تر خواهد بود.
نكته مهم در دارو درماني اين است كه دارو به عنوان يك روش موقتي و تحت نظارت روان پزشك صورت مي گيرد بنابراين از تجويز يا مصرف خودسرانه دارو بايد خود داري شود.

منبع:كانون مشاوران ايران-درمان افسردگي

تصميم گيري يكي از مهم ترين توانايي هاي افراد براي سازگاري در اجتماع و مقابله با مسائل است. به كودكتان بياموزيد تصميم گيري به چه معني است و موقعيت هايي را كه در آن او تصميم هاي درست مي گيرد بشناسيد. كودكان در اغلب اوقات در حال تصميم گيري هستند بدون اينكه خودشان از آن اطلاعي داشته باشند. راههاي مختلفي وجود دارد تا  والدين بتوانند به كودكانشان در تصميم گيري هاي صحيح  عاقلانه و در موقعيت هاي مختلف كمك كنند:

به كودكتان كمك كنيد تا مشكلي را كه برايش پيش آمده به طور مشخصي تعريف كند. از او سوالاتي بپرسيد تا بفهميد كه او دقيقا مشكل را به چه صورتي مي بيند و مي شنود و نسبت به آن چه احسلسي دارد و در اين ميان چه چيزي بايد تغيير كند.طوفان فكري نيز يكي از راههاي ممكن است. در اغلب اوقات براي يك مشكل راه هاي مختلفي وجود دارد و تنها يك راه، تنها راه حل ممكن نيست در اين موقعيت والدين مي توانند كمك بزرگي به كودك كنند و راه حل هاي جايگزين را پيشنهاد دهند.تنها زماني كه كودك بتواند تمام عواقب كار را بررسي كند به او اجازه دهيد كه تصميم گيري كند. بهترين راه حل راه حلي است كه همزمان هم باعث حل مشكل شود و هم باعث شود كه كودك احساس خوبي نسبت به خود داشته باشد.بعد از اينكه كودكتان براي حل مشكلش تصميم گيري كرد. نتايج آن را ارزيابي كنيد. مثلا از او بپرسيد راه حلي كه انجام دادي آيا نتيجه داد؟ و يا شكست خورد؟چرا؟تاكتيك هايي را كه باعث مي شوند كودكتان دفعۀ بعد تصميم گيري بهتري داشته باشد بررسي كنيد و آن را با فرزندتان در ميان بگذاريد.رويكرد مثبتي را ايجاد كنيد كه در آن كودك بتواند چارچوب ها را بشناسد تمام بچه ها بايستي در مقابل رفتارها و كارهايي كه انجام مي دهند مسئوليت پذير باشند. آنها بايد ياد بگيرند كه در كارهاي خود انضباط فردي داشته باشند. براي اين كار والدين به جاي ايكه بيشتر از سيستم تنبيه و تشويق استفاده كنند بهتر است كه اين ميان نقش مربي و يا معلم را بازي كنند. و بهتر است براي اينكه بتوانند كودكانشان كمك كنند تا نظم فردي را ياد بگيرند اين سه ويژگي رفتاري در برقراري نظم داشته باشند.

منبع:كانون مشاوران ايران-اموزش تصميم گيري به كودك

عزت نفس برابراست با اينكه بتوانيم يك تصوير مثبت از خود ايجاد كنيم. بنابراين مهم است كه به عنوان والدين به كودك خود در ايجاد تصوير مثبت كمك كنيد. در زير قدم هايي است كه شما مي توانيد به فرزندتان در داشتن تصوير بهتري از خود كمك كنيد:
۱- به فرزندتان بياموزيد كه به جاي اينكه بگويد من اينو مي خوام بگويد من اين را دوست دارم. در واقع به جاي بيان خواسته ها علايق خود را بيان كند. براي كودكتانن توضيح دهيد كه قرار نيست هر چيزي كه او مي خواهد براي او فراهم كنند و نبايد حتي از اين مسئله عصباني شود، او را تشويق كنيد تا بتواند خشم و عصبانيت خود را كنترل كند شما مي توانيد اين كار را با تعيين يك الگوي خوب براي آنها و تقويت آنها رفتارشان زماني كه آنها ناراحتي خود را از يك موقعيت به جاي عصباني شدن به شكل منطقي نشان مي دهند، انجام دهيد.
۲- آنها را تشويق كنيد كه خواسته هاي خخود را به صورت شفاف و واضح بيان كنيد. البته براي آنها توضيح دهيد كه هيچ ضمانتي وجود ندارد كه آنها به اين خواسته ها مي رسند ولي در هر صورت شما بايد آنها را تشويق كنيد كه خواسته هاي خود را بيان كنند.
۳- اجازه بدهيد كودكتانن بدانند انها مسئول تمام احساسات و اتفاقاتي هستند كه تجربه مي كنند در حاليكه آنها مسئول احساسات ديگران نيستند. كودكتان را بخاطر احساسي كه خودتان داريد سرزنش نكنيد.
۴- كودكتان را تشويق كنيد تا به سرگرمي ها و تفريحاتي كه مي تواند به صورت مستقل انجام دهد و علاقه دارد بپردازد.
۵- اجازه دهيد كودكانتان خودشان به تنهايي اختلافشان با خواهر و برادرها و يا دوستانشان حل كنند.
۶- به كودكتان كمك كنيد تا آستانه تحمل خود را بالا ببرد و به او بياموزيد كه برخي چيزها ممكن است آزار دهندده باشند اما آسيبي به انسان نمي زنند. به كودكتان كمك كنيد تا با استفاده از جملات مثبت نسبت به خود و تكرار انها در ذهن مشكلاتش را حل كند و مثلا مشكلات نمي توانند به من آسيب برسانند و قدرت من از آنها بيشتر است. و اگر من از پس اين مشكل بر بيايم مي توانم ماهيچه هاي احساسي بسازم. «اگر كودكتان در برقراري ارتباط با ديگر كودكان دچار مشكل است به بخش كسي با من بازي نمي كند مراجعه كنيد.
۷- به كودكتان كمك كنيد تا بر روي نقاط قوت خود تمركز كند و اين نقاط قوت را همواره به آنها يادآوري كنيد.
۸- كودكتانن را تشويق كنيد تا همانگونه با دوستانش رفتار كند كه دوست دارد دوستانش با او رفتار كنند.

۹- به كودكتان بياموزيد كه همواره راه حل هاي جايگزين وجود دارد و هميشه تنها يك راه حل نيست كه باعث رسيدن به رضايت و حل مشكل مي شود به او بياموزيد كه يك مشكل را از زواياي مختلف ببيند. كودكي كه تنها يك دوست دارد و ان را از دست مي دهد تنها مي شود. ولي كودكي كه دوستان بسياري دارد زماني كه شما فكر مي كند تنها يك راه حل براي مشكل وجود دارد. خود را براي راضي شدن و خشنود شدن محدود كرده ايد. هر چقدر شما بيشتر به كودكتان بياموزيد كه به دنبال راه حل هاي مختلف باشد احتمال اينكه او در نهايت به رضايت و شادكامي برسد را افزايش داده ايد.
۱۰- با كودكتان بخنديد و او را تشويق كنيد كه به خودش نيز بخندد. افرادي كه خود را بيش از حد جدي مي گيرند به طور يقين لذت كمتري از زندگي مي برند. داشتن حس شوخ طبعي و نگرش طنز آميز به مسائل زندگي يكي از عناصر اصلي براي افزايش لذت و خشي در زندگي است.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونگي ايجاد تصوير مثبت در كودك و نوجوان

آيا فرزند شما مدام از شرايط موجود شكايت مي كند؟ يك جاي كار هميشه مي لنگد بي توجه به اينكه شما چقدر در خانه تان تلاش مي كنيد. از غذايي كه براي ناهار آماده كرده ايد تا مدرسه وحشتناكي كه كودكتان را به آن فرستاده ايد، از قوانين ناعادلانه اين كه در خانه تان اجرا مي كنيد و تا هر چيزي كه در ميان است و در خانه اتفاق مي افتد. اگر شما مانند اكثر پدر و مادرها هستيد سعي مي كنيد به كودكتان بفهمانيد كه شرايط آن قدرها هم كه او فكر مي كند وحشتناك نيست. شما احتمالا بارها سعي كرده ايد او را قانع كنيد، قوانين خانه را براي او توضيح داده ايد و سعي كرده ايد به صورت منطقي او را توجيه كنيد. از مواضعتان دفاع كرده ايد تا بتوانيد شرايط را بهبود بخشيد.
بسياري از پدر و مادرها دوست دارند كه فرزندانشان بتوانند با آنها به راحتي صحبت كنند. آنها خود را به گونه اي نشان مي دهند كه آماده شنيدين نظرات مخالف هستند و اگر فرزندشان درباره مسئله خاصي احساس بي عدالتي مي كند بتواند آزادانه با آنها صحبت كند و مشكل خود را در ميان بگذارد. آنها فرزندانشان را تشويق مي كنند كه آزادانه عقايد خود را بيان كنند و از اين مسئله احساس ترس و يا نگراني نداشته باشند اما زماني كه اين نارضايتي ها و شكايات تقريبا كل روز شما را مي گيرد شما چه واكنشي نشان مي دهيد. چگونه مي توانيد اين نارضايتي ها را محدود كرده و كاهش دهيد؟
پاسخ به اين سوال آسان تر از چيزي است كه فكرش را بكنيد.۱- سعي كنيد چيزي فراتر از مشكل را ببينيد.سعي كنيد مسئله اي كه فرزند شما نسبت به آن احساس نارضايتي مي كند را به خوبي بشناسيد آن را بررسي كنيد و ريشه ي اصلي مشكل را بيابد. بررسي كردن مشكل و صحبت كردن با فرزندتان گاهي ممكن است حتي به درگيري و كشمكش بيانجامد. اما در اين شرايط سعي كنيد تمركز خود را بر روي احساسات فرزندتان قرار دهيد تا اينكه بخواهيد سريعا به دنبال راه حل باشيد و از موضع مقابل دفاع كنيد. مثلا اگر كودكتان با معلم خود در مدرسه مشكل دارد به او بگوييد شنيده ايم كه مدتي است راجع به اين مسئله ناراحتي آيا فكر مي كني نياز به استراحت داري يا اميدواري كه اين مشكل را حل كني؟ گاهي اوقات همين كه فرزندتان بتواند به راحتي و آزادانه راجع به احساساتش صحبت كند و محدووديتي در اينن كار نداشته باشد خود بخش زيادي از مشكل را حل  مي كند. يكي از مزيت هاي اين روش اين است كه به فرندتان كمك مي كند كه بياموزد چگونه بايد به صورتي موثرتر به چالش ها و مشكلاتي كه با آن روبه رو مي شود پاسخ دهد.


عادلانه نيست! چگونه به اين افكار كودكان پايان دهيمگاهي شما به يك “نفس راحت كشيدن” نياز داريد، اگر مجبور هستيد تمام روز را به شنيدن غر و لند هاي كودك بگذرانيد زمان خاصي را براي شنيدن اعتراضات اختصاص دهيد. براي ان كار شما مي توانيد زمان مشخص را براي شنيدن نارضايتي و اعتراضات فرزندتان اختصاص دهيد و ديگر مجبور نيستيد كه تمام طول روز نارضايتي هاي او را بشنويد. اين مسئله را جيمز لمان در كتاب مشكلات تغيير شكل يافته بيان مي كند. هر روز زمان مشخص را اختصاص دهيد مثلا ده دقيقه بعد از شام فرزند شما فرصت دارد كه درباره هر چيزي كه معترض است و يا ناراضي دارد، با شما صحبت كند، بنابراين تنها زماني كه او بتواند اعتراض كند در همين زمان مشخص است كه براي او تعيين كرده ايد و اگر در زماني غير از اين در طول روز شروع به شكايت كردن و نارضايتي كرد به او يادآوري كنيد كه الان زمانش نيست و نمي تواند اعتراض كند. هم چنين اگر او نارضايتي هاي خود را تا زمان مشخص شده فراموش مي كند به او كاغذ و خودكاري بدهيد تا آنها را يادداشت كند. براي بچه هاي كوچكتر مثلا نيز مي توانيد كوپن اعتراض تهيه كنيد مثلا سه يا چهار كوپن در روز و اگر آنها كوپن اعتراض خود را  در يك روز تمام كردند ديگر نمي توانند اعتراض كنندو بايستي تا روز بعد صبر كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-مديريت شكايت كردن و غر زدن در بچه ها

ممكن است به عنوان يك معلم، مربي و يا والد با مسايلي مانند دقت، تمركز، حافظه و يا ساير مولفه هايي كه همگي به نوعي با روانشناسي يادگيري مرتبط هستند، سر و كار داشته باشيد.
در بسياري از موارد در كلاس هاي درس شاهد دانش آموزاني هستيم كه به درستي ياد نمي گيرند، فراموش كارند و يا به اندازه ي كافي دقت ندارند.
بسياري از افراد ممكن است در چنين شرايطي از روش هاي غير موثر مانند تنبيه، تهديد، سرزنش، توبيخ و يا سوال بي فايده ي ” چرا درس نمي خواني؟” يا ” چرا ياد نمي گيري؟” استفاده كنند.
در شرايط مشابه، افراد حرفه اي ممكن است به اين سوال اساسي فكر كنند كه ” چگونه مي توان مسايل مربوط به يادگيري، حافظه، تمركز و يا ساير مشكلات موجود را به نحو موثري حل كرد؟”
روانشناسي يادگيري به منظور افزايش تمركزاگر شما نيز از اين دسته افراد هستيد و تمايل داريد تا راه حل هاي مناسب افزايش دقت و تمركز حواس در دانش آموزان را ياد بگيريد، ادامه ي مطلب مي تواند براي تان مفيد باشد.
ليستي تهيه كنيد و كار هاي مربوط به هر روز را يادداشت كنيد.اگر چه ممكن است اين راهكار بي اندازه ساده به نظر برسد اما به همان ميزان نيز كاربردي و مفيد است.
دانش آموزان به ويژه در دوره ي دبستان، داراي تفكر عيني هستند. بنابراين مشاهده ي آنچه بايد انجام دهند به طور روشن و واضح، به آن ها كمك مي كند تا انتظارات شما را بهتر برآورده كنند.
۲- زمان استراحت در نظر بگيريد.از آنجا كه خستگي زياد موجب عدم تمركز است، در نظر گرفتن زمان استراحت مي تواند به شما كمك كند تا به عنوان يك مربي، كلاس را بهتر مديريت كنيد و دانش آموزاني حواس جمع تر داشته باشيد.
اين روش در ارتباط  والدين با كودك نيز كاملا موثر است. به عنوان مثال در صورتي كه مي خواهيد در مورد تميز كردن اتاق با فرزندتان صحبت كنيد، بايد زماني را انتخاب كنيد كه او براي شنيدن صحبت هاي تان انرژِي دارد و بي اندازه خسته نيست.
۳-خلاق باشيد و از تكرار بپرهيزيد.بيان مطالب تكراري مي تواند براي هر كسي كلافه كننده باشد و اين موضوع كودكان را بيشتر آزار مي دهد.
دانش آموزان عموما معلماني را مي پسندند كه خلاق هستند و از روش هاي مختلفي در تدريس بهره مي برند.

بنابراين اين موضوع را مد نظر داشته باشيد.
لازم است بدانيد كه نه تنها در انتقال مطالب درسي بلكه در برقراري ارتباط با دانش آموزنيزتكرار دايمي يك مساله مي تواند منجر به مقاومت و عدم تغيير شود.
اگر شما دايما در مورد ضرورت نظم توضيح دهيد، دانش آموز نسبت به حرف هاي تان مقاوم مي شود و تغييري در رفتار او نخواهيد ديد.

روانشناسي يادگيري روش تمركز و دقت در مطالعه۴-روانشناسي يادگيري صحيح نشستن را تشويق مي كند.نحوه‌ي نشستن بر تمركز حواس موثّر است. بنابراين مراقب باشيد كه دانش‌آموز در هنگام ارائه‌ي درس و … سرش را به حالت خوابيده روي ميز نگذارد و صاف و درست بنشيند.
۵-آيا نيازهاي اوليه تامين مي شود؟كمبود خواب، گرسنگي و تشنگي از جمله اوليه ترين مسايلي هستند كه يادگيري را تحت تاثير قرار مي دهند.
بررسي كنيد كه دانش آموزان از اين جهت مشكلي نداشته باشند چرا كه مغزدر درجه ي اول به بقاي خود فكر مي كند و پس از آن به يادگيري.

منبع:كانون مشاوران ايران-روانشناسي يادگيري

رفتار با كودك بيش فعال چگونه است؟ مهم ترين نكات فرزندپروري كودك بيش فعال؟ عاقبت بچه هاي بيش فعال چيست؟ زندگي با كودك مبتلا به اختلال بيش فعالي يا كمبود توجه و تمركز (ADD و يا  ADHD) مي تواند ملال آور و ناراحت كننده باشد، اما به عنوان والدين كارهاي زيادي وجود دارد كه مي توانيد براي كمك به كنترل و كاهش علائم انجام دهيد. با كمك به كودكتان، نشان مي دهيد كه مي تواند به چالش هاي روزمره غلبه كرده و انرژي خود را در عرصه هاي مثبت بگذارد تا آرامش بيشتري به خانواده به ارمغان بياورد.
خصوصيات بچه هاي بيش فعالكودكان مبتلا به ADHD عموما نقص در عملكرد اجرايي دارند، اين علائم شامل موارد زير مي باشد:
توانايي فكر كردن و برنامه ريزي را از دست ميدهد.نمي تواند برنامه هاي خود را سازمان دهي كند.كنترل آگاهانه و به اتمام رساندن كارها را ندارد. اين بدين معني است كه شما بايستي به عنوان مدير بالاي سر او بايستيد تا بتواند تا زماني كه كودك شما به تدريج مهارت هاي اجرايي خود را بدست بياورد.اگرچه علائم و نشانه هاي ADHD مي تواند چيزي جز خشم و ناراحتي نباشد، اما مهم است به ياد داشته باشيد كه كودكان مبتلا به ADHD كه شما را ناديده مي گيرند، اذيت مي كنند و باعث سرافكندگي شما مي شوند، آگاهانه اين كارها را انجام نمي دهند. كودكاني با اختلال ADHD مي خواهند بدون سر و صدا يكجا بنشينند، آنها مي خواهند اتاق هاي خود را تميز و مرتب كنند، آنها مي خواهند كه هر كاري را كه والدينشان به آنها مي گويند را انجام دهند اما نمي دانند چگونه بايد همه اين كارها را بكنند. اگر شما اين مساله را به ذهنتان بسپاريد كه همان اندازه كه براي شما داشتن كودك مبتلا به ADHDملال آور و طاقت فرسات، براي خود كودك نيز ملال آور است، نشان دادن عكس العمل به شيوه هاي مثبت تر و حمايت گرانه تر خيلي آسان تر خواهد بود.


ADHD و خانواده شماقبل از اين كه بتوانيد والديني موفق در نگهداري كودكي با اختلال ADHD بشويد، لازم است اثرات نشانه ها و علائم كودكتان را بر خانواده در مجموع بدانيد. كودكان با اختلال ADHD مجموعه اي از علائم و رفتارهايي را از خود نشان مي دهند كه مي تواند زندگي خانوادگي را مختل كند. آنها اغلب دستورالعمل هاي والدين را نمي شوند، بنابراين، از اين دستورالعمل ها اطاعت هم نمي كنند. آنها بي سازمان بوده و به راحتي حواسشان پرت مي شود كه باعث معطل شدن و منتظر ماندن اعضاي خانواده مي شوند و يا اينكه پروزه هاي را شروع مي كنند و يادشان مي رود كه آنها را به اتمام برسانند- چه برسد به اينكه بخواهند بعد از انجام كار تميزكاري كنند. كودكاني با مسائل تكانشي اغلب مكالمات را قطع مي كنند، در زمان هاي نامناسب خواستار توجه مي شوند و قبل از اينكه فكر كنند صحبت مي كنند كه باعث مي شود چيزهاي ناخوشايند و يا خجالت آور بگويند. معمولا بردن آنها به رختخواب و خواباندنشان كاري سخت است. كودكان بيش فعال ممكن است اسباب و واثاثيه خانه را تخريب كرده و يا حتي كارهايي انجام دهند كه سلامت جسمي آنها را به خطر بيندازد.
به علت اين رفتارها، خواهر و برادر هاي كودكاني با اختلال ADHD با چالش هاي زيادي روبرو هستند. به خواسته هاي آنها كمتر از خواسته هاي كودك ADHD توجه مي شود. ممكن است زماني كه آنها مرتكب اشتباه مي شوند، به شدت مجازات شوندو اينكه ممكن است موفقيت آنها كمتر جشن گرفته شده و يا به بعد موكول شود. ممكن است آنها به عنوان دستيار والدين به كار گرفته شوند- و اگر خواهر و يا برادر مبتلا به ADHD كه تحت نظر آنها بود، بد رفتاري كند، اينها مورد سرزنش قرار مي گيرند. در نتيجه، خواهر و برادر يك كودك مبتلا به ADHD ممكن است به جاي عشق و علاقه به كودك، از خود حسادت و خشم نشان دهد.
نياز به كنترل و نظارت بر يك كودك مبتلا به ADHD مي تواند هم به صورت فيزيكي و هم به صورت ذهني خسته كننده باشد. ناتواني كودك شما براي شنيدن مي تواند منجر به خستگي شود و اين خستگي نيز به خشم منتهي شود- در پي احساس گناه از عصباني بودن از كودكتان. رفتار كودك شما مي تواند شما را مضطرب و پر از استرس كند. اگر تفاوت اساسي بين شخصيت شما و كودكتان كه از ADHD رنج مي برد، وجود داشته باشد، پذيرش رفتار آنها براي شما بسيار سخت خواهد بود. به منظور مقابله با چالش هاي بزرگ كردن يك كودك مبتلا به ADHD شما بايستي قادر به هدايت تركيبي از دلسوزي و مداومت باشيد. زندگي در خانه اي كه هم عشق و هم ساختار عرضه مي كند، بهترين چيز براي كودك و يا نوجواني است كه در حال يادگيري مديريت ADHD است.
توصيه شماره يك به والدين كودكان ADHD:
ديد مثبت و تندرستي خود را حفظ كنيد. به عنوان يك والدين، شما زمينه را براي سلامتي جسماني و عاطفي كودكتان فراهم مي كنيد. شما بر بسياري از عواملي كه مي تواند به طور مثبت بر علائم اختلال كودكتان تاثيرگذار باشند، كنترل داريد.
– حفظ نگرش مثبت.بهترين دارايي براي كمك به كودك شما براي مقابله با چالش هاي ADHD نگرش مثبت تر و احساس همدردي است. زماني كه شما آرام هستيد و تمركز داريد، شما احتمالا توانايي بيشتري براي ارتباط برقرار كردن با كودكتان داريد كه به او كمك مي كند او نيز آرامش پيدا كرده و بتواند تمركز كند.
– موارد را در چشم انداز نگه داريد. به ياد داشته باشيد كه رفتار كودك شما به خاطر اختلال است. اغلب اوقات عمدي نيست. به حس شوخ طبعي خود ادامه دهيد. آنچه كه امروز شرم آور است، ممكن است ده سال بعد يك داستان خنده دار خانوادگي باشد.

– چيزهاي كوچك را بزرگ نكنيد و مصالحه جو باشيد.يك كار انجام نشده زماني كه كودكتان دو كار ديگر را به همراه تكاليف مدرسه به اتمام رسانده باشد، مساله ي چندان مهمي نيست. اگر شما كمال گرا هستيد، نه تنها دائما ناراضي خواهيد بود بلكه همچنين انتظارات نا ممكن براي كودك مبتلا به ADHD خود ايجاد خواهيد كرد.
– كودك خودتان را باور داشته باشيد.در مورد هر چيزي كه در رابطه با كودك شما مي تواند مثبت، ارزشمند و يا منحصر بفرد باشد فكر كنيد و يا ليستي از اينها را تهيه كنيد. اعتماد كنيد كه كوكتان مي تواند ياد بگيرد، تغيير كند، بزرگ و بالغ شود، و به موفقيت دست پيدا كند. به اين اعتماد فكر كنيد و به عنوان يك كار روزانه موقع مسواك زدن و يا درست كردن قهوه تان اين كار را انجام دهيد.
خود مراقبتي
به عنوان الگو و  مهم ترين منبع ثدرت كودكتان، ضروري است كه شما زندگي سالمي داشته باشيد. اگر شما بيش از حد خسته باشيد و يا به سادگي از كوره در برويد، ممكن است خطر از دست دادن ساختار و حمايتي را كه به دقت براي كودك مبتلا به ADHD خود در نظر گرفته بوديد را به جان بخريد.

منبع:كانون مشاوران ايران-رفتار با كودك بيش فعال