مركز مشاوره

كودك را روبروي خودتان روي صندلي بنشانيد و از او بخواهيد كه دست‌هايش را روي زانوهايش بگذارد. البته كودك نفس خواهد كشيد! ولي بايد سعي كند مانند مجسمه بي‌حركت بماند و حتي دست‌ها يا بيني‌اش را تكان ندهد. با تمرين، او مي‌تواند يك دقيقه بي‌حركت بنشيند و بعضي از كودكان مي‌توانند پنج دقيقه يا بيشتر بي‌حركت بمانند. هرچند روز يكبار بازي را تكرار كنيد تا آگاهي او را نسبت به كنترلش روي حركات، بالا ببريد. فراموش نكنيد كه او را به خاطر پيشرفت، هر چقدر اندك، شديدا تحسين كنيد.
نگاه كنيد تا زمان بگذرد
يك راه حل واقعي براي طولاني كردن زمان، ايجاد كردن موقعيتي است كه نيازمند آرام نشستن است. به تدريج به او بگوييد كه انتظار داريد چگونه رفتار كند. يك مداد و يك ورق كاغذ برداريد. براي هر زماني كه او بايد آرام بنشيند يك شكل، مثلا ستاره، دايره يا يك صورت خندان بكشيد. براي مثال، ده دقيقه آرام نشستن نيازمند كشيدن ده ستاره است. با گذشتن هر دقيقه، او بايد يكي از شكل‌ها را رنگ كند يا‌هاشور بزند. هنگامي كه تمام ستاره‌ها يا شكل‌ها‌هاشور خوردند، زمان تمام شده و او بازي را برده است.
فرود موفقيت‌آميز
اين يك راه‌حل سرگرم‌كننده است كه با آن مي‌توانيد به صورت تصويري، به كودك خود نشان دهيد كه از او چه انتظاري داريد. كودك را واداريد كه وانمود كند ر حال نشستن روي صندلي هواپيماست و كمربندش را هم بسته است. به او بگوييد كه شما خلبان هستيد و اعلام مي‌كنيد كه علامت روي كمربند ايمني «روشن» است. اين بدان معناست كه او بايد همانجا بنشيند. سپس چراغ كمربند را «خاموش» كنيد تا بدين ترتيب كودك بتواند بلند شود و بايستد. با تكرار اين بازي، به تدريج زمان نشستن را افزايش دهيد.
كودك را به صندلبي بچسبانيد
وانمود كنيد كه صندلي را قبل از اين كه كودك بنشيند، به چسب آغشته كرده‌ايد ـ يا اين كه بگذاريد خودش اين تصور را بكند. وقتي او را به صندليش «چسبانديد»، از او بخواهيد كه ديگر به اشياء يا افرادي كه همانطور به صندليشان چسبيده‌اند و بسيار آرام نشسته‌اند، توجه كند.مشاور كودك و نوجوان
زمان را برگردانيد
– در مورد كودكاني كه در آرام نشستن مشكل دارند، انتظارات خود را دقيقا معلوم كنيد. سپس به او بگوييد كه براي هر دقيقه‌اي كه آرام بنشيند، به او زمان را بر خواهيد گرداند.
– در ازاي هر دقيقه خوب نشستن، اجازه دهيد يكي دو دقيقه، كاري را كه دوست دارد انجام دهد. زمان را ثبت كنيد.
– كودك را به خاطر بردباريش عميقا تحسين كنيد.
– به كودك تفهيم كنيد كه در ازاي دقايقي كه آرام نمي‌نشيند، بايد كار منزل بيشتري را انجام دهد، تلويزيون تماشا نكند و…. حتما از اين زمان نيز يادداشت برداريد. ولي اين نكته را در نظر داشته باشيد كه اگر مبنا بر اين است كه به اين صورت او را تنبيه كنيد و يا به او فشار بياوريد، زياد هم او را لاي منگنه قرار ندهيد و سعي كنيد بيش از حد به او فشار وارد نكنيد.
كودكاني كه دستورات را اطاعت نمي‌كنند
عدم پيروي كودك از دستورات والدين، مي‌تواند عصباني كننده و آزار دهنده باشد. در انتهاي روز شما از تكرار كردن، بحث كردن، نق زدن و كلك زدن‌هاي او به ستوه مي‌آييد. اولين چيزي كه بايد به خاطر بسپاريد اين است كه تعداد خواست‌ها و فرامين‌تان معقول باشد تا كودك تبديل به پادو يا كارگر شما نشوند. دومين مسأله اين است كه در لحن و عمل، خوشايند و منطقي باشيد.
گاهي كودكان به اين دليل عادت به بي‌توجهي نسبت به دستورات مي‌كنند كه به خوبي مي‌دانند دستورات، پيش از جواب دادن به آنها، بارها تكرار خواهند شد. ياد گرفته‌اند كه چه مدت طول مي‌كشد تا والدينشان به اندازه كافي عصباني شوند و آنها را مجبور به اطاعت كنند. همچنين مي‌دانند كه ممكن است والدينشان تسليم شوند و خودشان كار را انجام دهند. با اين حال، گاهي جواب ندادن صرفا به دليل سركشي و نافرماني، و گاه به دليل انتظارات زيباده از حدي است كه داريم و يا انتظاراتي كه به وضوح آنها را بيان نمي‌كنيم.
اگر كودكتان مي‌فهمد ولي ندرتا از دستورات شما تبعيت مي‌كند، راه حل‌هاي زير را امتحان كنيد. ما خودمان اين راه حل‌ها را كارساز يافته‌ايم.
صريح و دقيق باشيد
ما اغلب چنان گرفتار صادر كردن فرامين هستيم كه نمي‌فهميم چقدر از كودك انتظار داريم. كودك ممكن است نداند معناي «اتاقت رو تميز كن» چيست. ممكن است معناي اتاق تميز براي او، با انتظارات ما مطابقت نكند. همچنين گاهي والدين چنان پشت سر هم دستوراتي صادر مي‌كنند كه كودكان قادر به يادآوري آنها نيستند. و نهايتا اين كه گاهي والدين از كودكانشان خواهش مي‌كنند كه كاري را انجام دهد، در حالي كه قصدشان اين بوده است كه به او بگويند كه بايد آن كار را انجام دهد.
كاري را كه مي‌خواهيد، دقيقا با كلمات ساده و قابل فهم بيان كنيد. و آن را به صورت دقيق شرح دهيد.

تعداد دستورات را محدود كنيد. بسياري از مواقع والدين تعداد زيادي دستور را يكجا صادر مي‌كنند! در حدي به كودك دستور دهيد كه بتواند آن را حفظ كند و به خاطر آورد. هنگامي در صورت لزوم براي او دستورات ديگري صادر كنيد كه آن كارها را انجام داده است. براي مثال، اگر مي‌خواهيد اتاقش را تميز كند به او بگوييد كه چطور قدم به قدم آن را انجام دهد: «اسباب بازي‌هايت را جمع كن، لباس‌هايت را آويزان كن و….» هنگامي كه او كل كار را فهميد، مي‌توانيد صرفا به او بگوييد: «برو اتاقت را تميز كن.»
پيش از اين كه سخن بگوييد، فكر كنيد. اگر مي‌خواهيد جواب نه نشنويد، به كودك امكان انتخاب ندهيد، مثلا نگوييد: «مي‌خواي همين الان اتاق رو تميز كني؟» و يا «چطوره بريم دندانپزشكي؟» مي‌توان در عين حال كه خودكامه و ديكتاتور نبود، قاطع بود. گاهي مي‌توانيد از انگيزه دادن هم استفاده كنيد، مثلا: «شرط مي‌بندم قبل از اين كه تا ده بشمُرم از ماشين پياده مي‌شي!»

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-مشاوره كودك و نوجوان:با كودك مجسمه‌بازي كنيد

كودكان و والديني كه از هر نظر كامل باشند، وجود ندارند و ما تا به حال والديني را كه دست كم گاهي نسبت به توانايي‌ها و آگاهي‌هاي خودشان به عنوان مادر يا پدر شك نداشته باشند، ملاقات نكرده‌ايم. كودكان، هميشه آن‌طور كه والدين مي‌خواهند، رفتار نمي‌كنند و وقتي والدين احساس مي‌كنند كه نمي‌توانند عادات و رفتار فرزندان خود را تغيير دهند، درمانده و آشفته مي‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست مي‌دهند.
اگرچه والدين امروزي، از نظر تحصيلات و اطلاعات، در تاريخ نمونه‌اند، ولي هنوز پرسش‌هاي بسياري وجود دارد. وقتي كارولين در مورد اين كه براي رفتن به مدرسه چه بپوشد، پانزده بار نظرش را تغيير مي‌دهد و مثل هميشه از سرويس مدرسه جا مي‌ماند، شما به عنوان پدر يا مادرش چه بايد بكنيد؟
بهبود رفتار كودك با كمك مشاور خوبپيش از هر اقدامي بايد رفتارهايي را كه مي‌خواهيد تغيير دهيد، دقيقا مشخص كنيد. اين كه به يك كودك برچسب شيطان، وحشي، لجباز يا حرف‌نشنو بزنيم، كمكي به حل مسأله نخواهد كرد؛ زيرا اين برچسب‌ها كلي و مبهم‌اند و شما نمي‌توانيد چيزي بدين مبهمي را عوض كنيد. پس به‌طور اختصاصي عمل كنيد، از احساسات مايه نگذاريد، مشكل را تشريح كرده، آن را از ساير موارد جدا كنيد. دقيقا به چه علت فرزند شما دست به رفتار ناپسند مي‌زند؛ يا از انجام كاري طفره مي‌رود؟
از سوي ديگر، چيزي كه شما از او مي‌خواهيد، دقيقا چيست؟ كاري كه كودكتان انجام مي‌دهد و شما را عصباني مي‌كند، به دقت زيرنر بگيريد. اگر فكر مي‌كنيد كه لوسي هرگز كاري را كه شروع مي‌كند به پايان نمي‌رساند، تجزيه و تحليل كنيد كه او چه رفتاري مي‌كند كه شما به ناچار اين‌طور فكر مي‌كنيد. رفتار را به بخش‌هاي كوچك‌تري تقسيم كنيد: لوسي تكاليفش را تمام نمي‌كند و هرگز لباس‌هايش را مرتب نمي‌كند.
شما نمي‌توانيد بگوييد كه او هيچ وقت كارهايش را درست انجام نمي‌دهد، ولي مي‌توانيد كوشش كنيد مشكلي را كه در مورد تكاليف و لباس‌هايش دارد حل و رفع كنيد.
يك تكه كاغذ برداريد و آن را از طول به دو بخش تقسيم كنيد. در بالاي يكي از بخش‌ها بنويسيد به ندرت و در بالاي بخش ديگر بنويسيد اغلب. در ستون اول، رفتارها يا عادت‌هاي خاصي را كه دوست داريد كودكتان كم‌تر آنها را انجام دهد، بنويسيد و در مقابل آن (در ستون دوم) رفتاري را بنويسيد كه دوست داريد فرزندتان آنها را در بيشتر مواقع انجام دهد.
در هر زمان بر روي يك مشكل تمركز كنيدوقتي مواردي از رفتار كودكتان را كه مي‌خواهيد تغيير دهيد، دقيقا مشخص كرديد، ممكن است وسوسه شويد همه مواردي را كه در جدول نوشته‌ايد با هم تغيير دهيد. اما در برابر اين احساس مقاومت كنيد و ابتدا يك مشكل را در نظر بگيريد، آن را حل كنيد و سپس به مورد بعدي بپردازيد. ما به والديني كه با فهرست رفتارهاي ناشايست كودكشان پيش ما مي‌آيند كمك مي‌كنيم تا موارد را برحسب اهميت بنويسيند.
سپس يكي از آنها را كه لزوما مهم‌ترين مشكل نيست، براي كار انتخاب مي‌كنيم. وقتي شما مي‌خواهيد اولين مورد را براي شروع انتخاب كنيد، ممكن است يك رفتار سخت يا رفتاري را كه بيش از بقيه شما را آزار مي‌دهد انتخاب كنيد. اين بد نيست. ولي گاهي بهتر است كار را با يك مشكل كم اهميت‌تر كه سريع‌تر حل مي‌شود، آغاز كنيد، تا در شروع احساس موفقيت كنيد.
در هفته‌ها يا ماه‌هاي بعد، همان‌طور كه به سمت پايين فهرستي كه تهيه كرده‌ايد پيش مي‌رويد، احتمالا احساس مي‌كنيد كه اولويت‌هاي شما در فهرست در حال تغييرند. مشكلات جديدي ايجاد و موارد قبلي ناپديد شده‌اند يا به نظر كم اهميت‌تر مي‌آيند. هر تغيير، يك تاثير كلي بر رفتار فرزندتان خواهد داشت و روند بهبود را تسريع خواهد كرد. هر تغيير به منزله گامي است كه در مسير تربيت فرزند خود برمي‌داريد. رفته رفته الگوهاي قديمي عوض خواهند شد و خواهيد ديد كه شما و فرزندتان خيلي زود احساس بهتري نسبت به خود و يكديگر پيدا خواهيد كرد.
به كودكان سخت نگيريدمعمولا مشكلات يك كودك يك شبه حل نمي‌شود. تغييرات در كودكان و همچنين افراد بالغ به آرامي و مرحله به مرحله ايجاد مي‌شوند. اگر كودكي كه قبلا به هيچ وجه پيانو تمرين نمي‌كرد، حالا روزي ده دقيقه تمرين مي‌كند، راضي باشيد و اين رضايت را نشان دهيد. زيرا اين نشانه يك پيشرفت واقعي است. فرزند شما به تدريج احساس خوبي نسبت به خودش پيدا خواهد كرد و تشويق خواهد شد كه بيشتر تمرين كند.
اگر پسرتان قبلا براي رفتن به مدرسه دچار مشكل بوده دو سه روزي است كه اين مشكل برطرف شده است، انتظار نداشته باشيد كه قبل از خارج شدن از منزل رختخوابش را هم جمع كند. صبر كنيد و حوصله به خرج دهيد، آن هم به تدريج درست خواهد شد. براي هر دو شما اين خيلي مفيدتر است كه به جاي مأيوس شدن از دست‌نيافتن به‌انتظارات بيش‌ازحد،از پيشرفت‌هاي كوچك‌وتدريجي خوشحال باشيد.
هماهنگ و ثابت قدم باشيدموفقيت قطعي شما در تغيير رفتارهاي فرزندتان نيازمند هماهنگي و ثابت قدمي است: در مورد چيزي كه مي‌گوييد جدي باشيد، چيزي را بگوييد كه منظوري از آن داريد و مطمئن شويد كه هر دو يك چيز را مي‌گوييد. شما و همسرتان بايد در مورد مشكل و راه‌حل، پيش از دست زدن به هر كاري، اتفاق‌نظر داشته باشيد. به علاوه، اگر بتوانيد با پرستار بچه، معلم‌ها، ساير اعضاء خانواده وهر فرد ديگري نيز كه به‌طور منظم با كودك شما ارتباط دارد هماهنگي پيدا كنيد، نتيجه كار شما بسيار بهتر خواهد بود.

هميشه يك راه‌حل را به اندازه كافي به كار ببريد تا فرصت دستيابي به نتيجه دلخواه را داشته باشيد. طبق تجربه‌هاي ما، والدين خيلي زود خسته مي‌شوند و بچه‌ها اين را مي‌دانند. اگر والدين مقاوم و استوار نباشند، بچه‌ها به خواسته‌هاي آنها احترام نمي‌گذارند و خود را موظف به انجام آنها نمي‌دانند. چون مطمئن هستند كه با كمي گريه و اندكي سماجت به هدفشان مي‌رسند.
وقتي شما تصميم خود را در مورد اين كه چگونه با يك مشكل روبه‌رو شويد گرفتيد، ترديد به خرج ندهيد. براي مثال اگر تصميم گرفته‌ايد كه از ناديده گرفتن سنجيده استفاده كنيد، وقتي فرزند شما در سوپر ماركت، براي مشكلات گريه مي‌كند، اگر پس از چند دقيقه نتوانيد در برابر گريه، التماس يا نگاه‌هيا شماتت‌بار دوستتان كه با شما به خريد آمده است بايستيد و در نتيجه تسليم شويد، نه تنها مشكل را حل نكرده‌ايد بلكه در واقع آن را تقويت نيز كرده‌ايد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-مشاور كودك خوب:مراحل تغيير دادن رفتار كودكان

وقتي والدين به خاطر مشكلاتي كه در مواجهه با رفتار كودك خود دارند، با ما مشورت مي‌كنند، اغلب آنقدر درمانده‌اند كه حتي نكته مثبتي هم براي گفتن ندارند. آنها شخصيت كودك را با كلماتي نظير: لجباز، تنبيل و خودخواه توصيف مي‌كنند. اين يك حلقه معيوب است و راه به جايي نمي‌برد. تغيير دادن شخصيت به مراتب از تغيير دادن رفتار مشكل‌تر است. وقتي براي تغيير دادن رفتار كودك تلاش مي‌كنيد، احتمال موفقيت شما بيشتر است. به بچه نگوييد، «چه دختر خوبي». زيرا اين جمله بدين معناست كه هدف، عبارت است از خوب بودن در تمام اوقات؛ مسلم است كه اين انتظار غير ممكن است. به جاي آن مي‌توانيد «من از طرز حرف زدنت با مايكل خوشم آمد». گفتن عبارت «پسر خوب» يا «دختر خوب» نمي‌تواند احساس مشخصي را به كودك القاء كند؛ مگر آن كه كودك بتواند آن را با رفتارهاي خويش ارتباط دهد؛ زيرا تصور هر كس از خود، بر پايه تصوري كه از اعمالش دارد، استوار است.مشاوره كودك تلفني
چگونه رفتار كودك را تحسين كنيم؟موثرترين راه براي آموزش رفتار خوب، شكل دادن رفتار با تحسين است. اين روش تربيتي، بايد به‌طور مداوم مورد استفاده قرار گيرد تا رضايت شما را از رفتارهاي جديد فرزندتان نشان دهد.
از تحسين‌هاي ويژه استفاده كنيدهدف از تحسين كردن، افزايش رفتارهاي شايسته است پس شما بايد بر رفتارهاي خاصي كه مورد قبولتان هستند، تاكيد كنيد. هرچه تحسين شما اختصاصي‌تر باشد، كودك درست بودن كارش را بهتر درك مي‌كند و احتمال اين كه آن عمل را تكرار كند نيز بيشتر مي‌شود. براي نمونه يك روز صبح متوجه مي‌شويد كه فرزندتان رختخوابش را مرتب كرده است، در همان حال نيز مشغول شانه زدن موهايش است. اگر به سادگي بگوييد «از اين كه امروز صبح رختخوابت را جمع كردي خيلي خوشم اومد ممنونم.»
وقتي والدين براي يافتن نكته مثبتي در رفتار كودكشان دچار مشكل مي‌شوند ما از آنان مي‌خواهيم كه از رفتارهاي پسنديده كودكان خود يادداشتي تهيه كنند. ما والديني را ديده‌ايم كه فرياد مي‌زدند: «هيچي براي نوشتن نبود!» اما بيشتر پدر و مادرها از مشاهده آن همه رفتارهاي خوبي كه نوشته بودند و از نقشي كه از اين يادداشت‌ها در يادگيري روش تحسين داشت، شگفت‌زده مي‌شدند.
وقتي شما از اين روش استفاده مي‌كنيد، در پايان هر روز، يادداشت‌ها را به كودكتان هم نشان دهيد. اين كار، روش خوبي براي صحبت كردن در مورد وقايع هر روز است و با اين كار هر دو شما احساس خوبي خواهيد داشت.
هر پيشرفتي را تحسين كنيدمراقب باشيد تا به رفتارهاي خوب كودكتان توجه كرده، آنها را تحسين كرده و بدين وسيله قديم كوچك در جهت تربيت كودك برداريد. اگر به فرزند خردسالتان گفته‌ايد كه بايد اسباب بازي‌هايش را پس از بازي كردن با آنها مرتب كند ولي او قبلا هيچ‌گاه اين كار را انجام نداده است، پيشرفت‌هاي كوچك او را نيز ستايش كنيد.
براي نمونه، دفعه اول به خاطر برداشتن يكي از اسباب بازي‌ها از كف اتاق و گذاشتن آن در كمد (در حالي كه سه يا چهار تاي ديگر را رها كرده است) از كودكتان تعريف كنيد و به او آفرين بگوييد: «چه كار خوبي كردي كه كاميونت‌رو توي كمد اسباب بازي‌ها گذاشتي. بگذار كمكت كنم تا بقيه‌رو هم جمع كني». دفعه بعد به خاطر جمع كردن دو قطعه از اسباب‌هايش از او تعريف كنيد و همين‌طور ادامه دهيد تا رفتار كودك اصلاح شود.
تصور كنيد كه فرنزد شما مي‌خواهد هميشه مورد توجه باشد و تا وسط حرف شما نپرد نمي‌گذارد كه مكالمه تلفني خود را تمام كنيد. بار اول كه سي ثانيه منتظر شد، صحبت كردن را متوقف كنيد و به خاطر اين كارش از او تشكر كنيد و قبل از آن كه دوباره شروع به صحبت كنيد، جوابش را بدهيد. در فرصت مناسب بعدي براي زمان طولاني‌تري صبر كنيد و سپس جوابش را بدهيد. در واقع با اين كار انتظار را در او شكل دهيد. شايد مجبور باشيد كه كارتان را با توقعات كمتري آغاز كنيد تا به هدفتان برسيد.
هنگامي كه رفتار جديدي تثبيت شده است، براي حفظ آن به تحسين كمتري نياز داريم و لازم نيست كودك در مورد آن رفتار به خصوص به‌طور مداوم تمجيد شود. در عوض، به‌طور اتفاقي اين كار را انجام دهيد؛ مثلا هر پنج يا ده باري كه كودك آن را انجام مي‌دهد، از او تعريف كنيد. اين روش براي تقويت رفتار مزبور كافي است و به زودي براي هر دوي شما طبيعي خواهد شد. توجه داشته باشيد كه در مورد هر رفتاري ستايش را هرگز به‌طور كامل متوقف نكنيد.
به‌طور مناسب و مقتضي تحسين كنيدبراي دريافت پاسخ‌هاي بهتر، نوع تحسين را با سن و اخلاق كودك متناسب كنيد. براي نمونه در آغوش گرفتن، بوسيدن و ديگر نشانه‌هاي عملي محبت همراه با كلمات مهرآميز، براي كودكان خردسال موثرند. اما در مورد كودكان بزرگ‌تر بهتر آن است كه از پيام‌هاي سري استفاده كنيم. زيرا اين كودكان بيشتر دوست دارند به‌طور خصوصي تشويق شوند. براي نمونه، مي‌توانيد با يك چشمك يا اشاره دست نشان دهيد كه به عمل خوبش توجه كرده‌ايد. بعدا مي‌توانيد در مورد رفتار پسنديده‌اش، با يكديگر صحبت كنيد.
بيشتر كودكان بزرگ‌تر با لحن آميخته با شوخي را به تعريف و تمجيد مستقيم ترجيح مي‌دهند. گفتن اين جمله كه «عجب مستخدم با سليقه‌اي اينجا بوده است!» پاسخ بهتري را در يك كودك دوازده ساله برمي‌انگيزد تا اين جمله كه «واقعا رختخوابت را خيلي خوب مرتب كرده‌اي».
به نظر ما بايد در مورد واكنش‌هاي فرزندتان نسبت به تحسين، قضاوت كنيد تا ببينيد به هدف زده‌ايد يا خير. اگر كودك تعريف‌هاي شما را ناديده مي‌گيرد، ولي بعدا آن رفتار خوب را تكرار مي‌كند، درمي‌يابيد كه ستايش موثر بوده است.
توجه: به خاطر داشته باشيد كه جملات تكراري خسته كننده مي‌شوند. عبارات مشابهي كه پشت سر هم استفاده مي‌شوند، تاثير خود را از دست مي‌دهند؛ خلاق باشيد. گاهي بهتر است يك يادداشت زير بالش يا در كيف فرزندتان بگذاريد و در آن از يك رفتار ناپسندش به‌طور خاص شكايت كنيد. يا اجازه دهيد در حالي كه با عصبانيت در مورد اعمال نادرستش با يك دوست صحبت مي‌كنيد، به‌طور تصادفي حرف‌هاي شما را بشنود.
براي تقويت اثرات تحسين مي‌توانيد يك جايزه را نيز با آن همراه كنيد. به كودك بگوييد كه از كدام كارش خوشحال شده‌ايد و به او وعده يك هديه كوچك بدهيد، ولي هديه دادن را براي زمان‌هاي خاص بگذاريد تا هميشه منتظر آن نباشد.

بلافاصله كودك را تحسين كنيدتحسين كردن به خصوصي در مورد كودكان خردسال وقتي موثرتر است كه بدون معطلي صورت گيرد. نگذاريد تا بين رفتار پسنديده او و پاسخ شما فاصله زيادي بيفتد، اگرچه كودكان بزرگ‌تر قادرند اين فاصله زماني را درك كنند.
معمولا فاصله بين عمل كودك و واكنش ما مي‌تواند با يك اشاره كوچك به موضوع پُر شود. سپس در يادداشت روزانه رفتارهاي خوب نوشته شود. وقتي اين يادداشت را به او نشان مي‌دهيد، چيزي هم به عنوان تحسين بگوييد. مثلا بگوييد: «وقتي مي‌بينم به خواهرت هم كاغذ نقاشي مي‌دي، خيلي خوشحال مي‌شم». البته لازم نيست كه در يادداشتتان توضيحات كاملي بنويسيد، بلكه رفته رفته عادت مي‌كنيد علامتي بگذاريد كه فقط براي خودتان معني داشته باشد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-مشاوره كودكان تلفني:تحسين رفتار كودك

اگر روز آغاز خوبي داشته باشد، امكان بيشتري وجود دارد كه هم والدين و هم بچه‌ها روز خوبي در پيش داشته باشند. با اين حال، ما اغلب چنان گرفتار عادت‌ها و وظايفمان در زمينه بيدار كردن به موقع، مراقبت از بهداشت كودك، فراهم آوردن غذا، رسانيدن كودك و رتق و فتق امور هستيم كه اين درگيري‌هاي اجتناب‌ناپذير صبحگاهي مي‌توانند تمام روز را خراب كنند.
در اين مقاله كوشش خواهيم كرد تعدادي از مشكلات والدين و كودكان كه معمولا موجب گرفتاري‌هاي صبحگاهي مي‌شود و همچنين راه‌هايي كه مي‌توان از آنها اجتناب كرد يا تغييرشان داد را مورد بحث قرار دهيم. هنگامي كه راه‌هاي پيشنهادي را امتحان كرديد، مشاهده خواهيد كرد كه اين راه‌حل‌ها چه تغيير عميقي در شروع برنامه‌هاي روزانه خانواده شما و همچنين ديدگاه مثبت‌تر اعضاء خانواده نسبت به يكديگر و نسبت به روز در پيش‌رو، ايجاد خواهد كرد.
نظر مشاور كودك در مورد كودك سحرخيزكودكاني كه صبح‌ها خيلي زود از خواب برمي‌خيزند: زماني كه كودك شما صبح‌ها چنان زود از خواب برمي‌خيزد كه باعث دردسر شما مي‌شود، چه كاري مي‌توانيد انجام دهيد؟ اگر كودك شما با زود برخاستن، خواب شما را برهم مي‌زند و يا با پرسه زدن خودسرانه در اطراف خانه موجب نگراني شما مي‌شود، مي‌توانيد به او ياد دهيد كه در چنين مواقعي دوباره به خواب برود و يا به آرامي در رختخواب خود بازي كند. ولي در درجه اول بايد بررسي كنيد كه آيا ميزان خواب او كافي است يا نه.
واقعيت اين است كه بعضي از كودكان به خواب بسيار كم‌تري نسبت به كودكان ديگر نياز دارند. ميزان خواب كافي در مورد يك كودك مي‌تواند دوازده ساعت و در مورد كودك ديگر هشت ساعت باشد. گاهي كم‌خوابي مي‌تواند نشانگر فعال بودن بيش از حد باشد ولي معمولا صرفا نمايانگر تفاوت بين افراد است. اگر ميزان خواب كودك شما آن قدر نيست كه روز را به خوبي بگذراند، وظيفه شما اين است كه به او ياد بدهيد هنگامي كه از خواب برمي‌خيزد،
چطور مجددا به خواب برود و يا اين كه چطور بيشتر بخوابد. ولي اگر با اين مقدار خواب، كاملا راحت و شاداب است وظيفه شما اين است كه به او ياد دهيد تا رسيدن موقع مناسب براي بيدار شدن سايرين، در يك مكان امن و يا رختخواب به آرامي و بدون سروصدا بازي كند.روانشاسي كودك
تعيين وضعيت خواب كودكبا پرسش‌هاي زير مي‌توانيد وضعيت كلي خواب كودك را تعيين كنيد:
۱- آيا كودك هميشه نسبت به همسالانش كمتر مي‌خوابد؟
۲- هر شب چند ساعت مي‌خوابد؟
يك هفته ميزان خواب شبانه كودك را يادداشت كنيد و سپس ميانگين آن را محاسبه نماييد. متوسط خواب شبانه كودك چقدر است؟
۳- آيا ميزان خواب كودك هر شب تقريبا يكسان است و يا اين كه تفاوت زيادي بين مقدار خواب او در شب‌هاي مختلف وجود دارد؟
۴- آيا معمولا كودك صبح‌ها شاداب است؟ آيا تا هنگام خواب بعدازظهر يا خواب شب «دوام» مي‌آورد و يا اين كه مجددا به خواب مي‌رود؟
اگر ميزان خواب شبانه كودك تقريبا هر شب به يك اندازه است و معمولا صبح‌ها شاداب است، احتمالا خوابش كافي است و تنها بايد آموزش ببيند كه وقتي شب‌ها به خواب نمي‌رود يا اين كه صبح‌ها زود از خواب بيدار مي‌شود، به آرامي در رختخواب بازي كند. اگر كودك به خواب بيشتري نياز دارد، مي‌توانيد روش‌هاي زير را به كار گيريد تا با تغيير عادت‌هاي خوابيدن، كودك بتواند بيشتر بخوابد:
آموزش زمانبندي خواب به كودكچطور به كودكان آموزش دهيم كه بيشتر بخوابند. بعضي از كودكان به راحتي به خواب مي‌روند، ولي عادت دارند قبل از ساعت مقرر از خواب برخيزند. راه حل‌هاي زير مي‌توانند به چنين كودكاني بياموزند چطور تا رسيدن ساعت مناسب براي بيدار شدن، مجددا به خواب روند.
قاطع باشيد. هنگامي كه كودك زود از خواب برمي‌خيزد، با قاطعيت از او بخواهيد كه دوباره بخوابد و يا اين كه تا هنگامي كه به سراغش نرفته‌ايد در رختخواب بماند. در مورد بعضي از كودكان همين كافي است؛ البته به شرط آن كه كودك حس كند شما واقعا اين حرف را جدي مي‌زنيد.
انتظار معجزه نداشته باشيد. بيشترين چيزي كه مي‌توانيد انتظار داشته باشيد، افزايش تدريجي زمان خوابيدن است. اگر كودك نوپاي شما ساعت ۶ صبح از خواب برمي‌خيزد، از او انتظار نداشته باشيد كه روز بعد ساعت ۸ صبح از خواب برخيزد. اگر فرداي آن روز ساعت شش و پانزده دقيقه و روز بعد ساعت شش و سي دقيقه از خواب برخيزد، پيشرفت زيادي كرده است. سعي كنيد در اين مورد به تدريج به حالت ايده‌آل برسيد.
به كودك اطمينان خاطر بدهيد. بعضي از كودكان نگران اين هستند كه مبادا بيش از حد بخوابند. آنها را مطمئن كنيد كه در صورت لزوم آنها را از خواب بيدار خواهيد كرد. و يا اين كه بالاي سر آنها ساعت زنگ‌دار بگذاريد.
قانون «پنج دقيقه صبر كن» را اجرا كنيد. احتمالا شما نياز داريد كه به جاي كودك، خودتان را تقويت كنيد. هنگامي كه صداي گريه و يا حركت كردن كودك را شنيديد، سريعا سراغ او نرويد. ابتدا پنج دقيقه صبر كنيد و سپس به اتاق او برويد؛ مگر مواقعي كه فكر مبي‌كنيد كودك واقعا مشكلي دارد. بعد از چند روز مي‌بينيد كه كودك بلافاصله يا كمي بعد دوباره به خواب مي‌رود. اگر هنوز زود از خواب برمي‌خيزد، دوباره اين قانون را به كار ببريد.

به كودك پاداش دهيد. در مورد كودكي كه حرف‌ها را به خوبي مي‌فهمد، مي‌توانيد از پاداش دادن استفاده كنيد. اين روش معمولا در مورد كودكان بالاي سه سال به خوبي موثر واقع مي‌شود. براي كودك اهداف جزئي انتخاب كنيد تا به تدريج به آنها برسد.
اگر به عنوان پاداش به كودك يك اسباب‌بازي مي‌دهيد، اطمينان حاصل كنيد كه اگر بدون حضور شما با آن بازي كند، خطري او را تهديد نمي‌كند. كودكان را با اسباب بازي‌هايي كه به راحتي از يكديگر جدا مي‌شوند و به صورت اجزاء كوچك قابل بلع درمي‌آيند، تنها نگذاريد. همچنين در مورد اسباب بازي‌هايي كه سيم دارند احتياط كنيد. ممكن است بخواهيد كه جدول جايزره را با مورد بعدي (تمرين مثبت) همراه كنيد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-روانشناسي كودكان:كودكان و مشكلات صبحگاهي

همه والدين در مورد تنبيه كودك، عقايد شخصي مخصوصي دارند. چه آنهايي كه آن را مي‌پذيرند و يا رد مي‌كنند، از تنبيه به عنوان يك روش آموزشي مناسب براي كودكانشان استفاده مي‌كنند. وقتي كه كودكتان را به اتاقش مي‌فرستيد، زمان تماشا كردن تلويزيون را محدود مي‌كنيد و به او اجازه بارزي كردن با اسباب‌بازي مورد علاقه‌اش را نمي‌دهيد؛ يا وقتي كه به يكباره و به دنبال نزديك شدن كودك به اجاق گاز، ناگهان فرياد مي‌كشيد: «نكن!» در واقع براي اصلاح رفتارها از اصول تنبيه استفاده كرده‌ايد.
اگر مي‌توانستيم كودكانمان را فقط با استفاده از روش‌هاي مثبت تربيت كنيم، خيلي عالي بود؛ اما نمي‌توانيم. براي آموختن الگوهاي رفتاري شايسته، هم روش‌هاي مثبت و هم منفي لازم هستند. ما قصد نداريم تنبيه را بپذيريم يا رد كنيم. بلكه مي‌خواهيم روش آن را بياموزيم تا هنگامي كه تنبيه به عنوان يك روش تربيتي ضروري بود، تاثير بيشتري داشته باشد.مشاوركودك انلاين
تنبيه به تنهايي نمي‌تواند نتايج دلخواه را فراهم كند. زيرا به‌طور كلي روشي منفي است. اين روش به كودك مي‌آموزد كه چه كاري را نبايد انجام دهد. اما نمي‌آموزد كه چگونه بايد رفتار كند. وقتي تنبيه را بدون تقويت رفتار شايسته به كار مي‌بريم، كودك نمي‌داند رفتار ناپسندش را با چه رفتاري جايگزين كند.
هيتر سه ساله براي رسيدن به يك ليوان از صندلي بالا مي‌رود. مادرش او را از صندلي پايين مي‌گذارد و به خاطر بالا رفتن از آن، او را سرزنش مي‌كند. هيتر گريه مي‌كند و مي‌گويد، «ديگه نمي‌روم بالا، مامان». تا اين مرحله خوب است؛ اما اين دختر بچه نمي‌آموزد كه مي‌تواند از جايي امن‌تر ليوان بردارد، يا دفعه بعد بايد از كسي كمك بخواهد. او آموخته است كه چه كاري ر نكند؛ ولي ياد نگرفته است كه چه بايد بكند.
به علاوه، تنبيه وقتي موثر است كه وقتي باشد چون وقتي از يك تنبيه به دفعات زياد استفاده شود، تاثيرش را از دست مي‌دهد. والدين مكررا چيزهايي شبيه اين را به ما مي‌گويند: «اولين باري كه كارل را تنبيه بدني كردم، خيلي گريه كرد و پس از آن، براي مدت طولاني رفتارش تصحيح شد، اما حالا كه مرتبا به خاطر رفتارهاي نادرستش تنبيه بدني مي‌شود، هيچ تاثيري ندارد و به نظر نمي‌رسد كه به هيچ وجه اهميتي بدهد.» اين يك واكنش تطبيقي كلاسيك است، و به سبب همين اثر است كه ما تنبيه بدني را به عنوان شكلي از تنبيه توصيه نمي‌كنيم.
از آنجاي يكه گاه تنبيه به عنوان يك روش مديريت، لازم مي‌شود، اين پرسش شكل مي‌گيرد كه: پس چه وقت و چگونه مي‌توانيم از آن استفاده كنيم؟ ما اين اصول را پيشنهاد مي‌كنيم:
تنبيهي را انتخاب كنيد كه رفتار ناخواسته را كاهش دهد
تنبيه فقط هنگامي موثر قلمداد مي‌شود كه بروز رفتار نامناسب را كاهش دهد. در بسياري از مواقع، كودكان را براي تنبيه به دفتر مدير مدرسه مي‌فرستند؛ ولي همان‌طور كه انتظار مي‌رود، نتيجه‌اي عايد نمي‌شود. دانش‌آموز از انجام تكاليف ودداري مي‌كند و از منتظر ماندن در دفتر مدرسه لذت مي‌برد، پس رفتارش با بي‌توجهي تقويت مي‌شود.
تنبيه بدني، ايجاد محدوديت و گرفتن اسباب بازي‌ها يا امتيازات خاص (مانند تماشاي كارتون) در صورتي «تنبيه» تلقي مي‌شوند كه موثر واقع شوند.
براي نمونه، مايكل نه ساله را به خاطر كتك زدن خواهرش به اتاقش فرستادند، او در آنجا با كامپيوتر و اسباب بازي‌هايش مشغول بازي شد. وقتي مادرش به او گفت كه مي‌تواند از اتاق بيرون بيايد، در حال تماشاي كارتون مورد علاقه‌اش بود. او حتي فراموش كرده بود كه تنبيه شده است. به علاوه، وقتي از اتاق خارج شد، خواهرش را دوباره كتك زد تا باز به اتاقش فرستاده شود.
پس نصيحت ما اين است كه نخست نتايج تنبيه را بررسي كنيد. اگر رفتار هدف كاهش يافته بود، مي‌توانيد دوباره از آن نوع تنبيه استفاده كنيد. در غير اين صورت، تكرار آن تنبيه سودي ندارد و بايد روش ديگري را بيازماييد.
در تنبيه زياده‌روي نكنيد
اگر بيش از حد از تنبيه استفاده كنيد، كودك شما به آن عادت خواهد كرد و تنبيه تاثير خود را به تدريج از دست خواهد داد. هر اقدامي ـ اگر هم موثر باشد ـ شامل ممنوع كردن تماشاي تلويزيون، تنبيه‌هاي بدني و غيره با استفاده بيش از حد تضعيف مي‌شود و اثر مورد نظر شما را ايجاد نخواهد كرد.
از تنبيه در كنار روش‌هاي مثبت استفاده كنيد
وقتي تنبيه را به عنوان يك روش انتخاب مي‌كنيد، بايد به كودك آموزش نيز بدهيد. تنبيه به تنهايي رفتار خوب را به كودك نمي‌آموزد. براي تشويق كودك به انجام آنچه مي‌خواهيد، بايد تفهيمش كنيد، به او آموزش دهيد و در صورت اصلاح رفتار مزبور، پاداشي برايش در نظر بگيريد. اگر كودكتان را به خاطر دويدن به سمت خيابان تنبيه كرديد، سپس بايد روش عبور از خيابان را به او آموزش دهيد. و در نهايت به خاطر منتظر ماندن در كناي خيابان يا عبور محتاطانه از خيابان، او را تحسين كنيد. با اين روش، تاثير تنبيه بيشتر خواهد شد.

تنبيه را به تعويق بيندازيد
اگر قصد تنبيه كودكتان را داريد، درست پس از رفتار ناپسندش اين كار را انجام دهيد. رفتار انسان را پيامدهاي بدون وقفه كنترل مي‌كنند. (اين پيامدها مي‌توانند مثبت يا منفي باشند) پس صبر نكنيد تا «بابا بياد خونه». تا عصر يا فردا يا هفته بعد صبر نكنيد. هر تنبيهي، اثرش را با گذشت زمان از دست مي‌دهد و ممكن است كودك نتواند ارتباط تنبيه را با عمل ناپسندش درك كند.
هميشه پيامدها را تشريح كنيد
كودك بايد بداند چه رفتاري شما را ناراحت مي‌كند و در صورت پافشاري در انجام آن، واكنش شما چه خواهد بود. تصميم خود و پيامدهاي ناديده گرفتن آن عمل را به او بگوييد.
ثابت قدم باشيد
تنبيه موثر نه تنها يك تنبيه بدون وقفه است، بلكه تنبيهي است كه براي كودك قابل پيش‌بيني باشد. تنبيه بايد در تمام مواردي كه آن رفتار ناپسند سر مي‌زند، انجام شود. اگر به كودكتان گفته‌ايد كه در صورت پرت كردن عروسكش، آن را از او خواهيد گرفت، پس از هر بار پرت كردن به وعده خود عمل كنيد تا هميشه منتظر پيامدهاي رفتار ناپسند خود باشد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي ايران-مشاور كودكان آنلاين:چگونگي تنبيه كودك

اختلالات يادگيري براي توصيف ناتواني در  حفظ و تعميم مهارت ها يا اطلاعات خاص به دليل كمبود توجه، حافظه يا استدلال است كه بر عملكرد تحصيلي تأثير مي گذارد. ناتواني هاي يادگيري يا اختلالات يادگيري، نقص در نوشتن، خواندن يا حساب هستند. كودكان مبتلا به اختلال يادگيري در يادگيري مشكل دارند و عليرغم تمرين هاي مداوم و فشرده، به اهداف تعيين شده يادگيري دست نمي يابند.
با درك انواع مختلف اختلالات يادگيري و علائم آن ها، شما مي توانيد چالش هاي خاصي كه كودكتان با آ نها مواجهه مي شود را كشف كنيد و يك برنامه درماني مؤثر را محيا كنيد. مركز مشاوره ستاره ايرانيان درمان تضميني اختلالات يادگيري كودكان را ارائه مي دهد، مشاوران اين مركز به صورت تخصصي دوره هاي درمان را گذرانده و علاوه بر اين مركز ستاره با كمك دستگاه هاي به روز دنيا بدون هيچ عوارض جانبي عملكرد تحصيلي و شخصي كودك شما را به بالاترين حد مي رساند.
براي مطالعه بيشتر: تشخيص اختلالات و ناتواني­ هاي يادگيري
اختلالات يادگيري چيست؟اختلال يادگيري بايد از ناتواني ذهني (كه قبلاً به عنوان ناتواني ذهني شناخته مي شد) متمايز شود، اختلال يادگيري در كودكان با هوش طبيعي يا حتي بالاتر از حد متوسط ​​رخ مي دهند. اختلالات يادگيري فقط بر عملكردهاي خاص تأثير مي گذارد، در حالي كه در كودك داراي ناتواني ذهني، عملكرد شناختي مناسب را ندارند. انواع ناتواني هاي يادگيري شامل سه نوع زير است:
اختلالات خواندناختلال در بيان نوشتارياشكالات محاسباتيبه عنوان مثال، يك كودك با ناتواني هاي يادگيري با حساب و كتاب مشكل زيادي دارند، اما هيچ مشكلي در زندگي در خواندن، نوشتن و ساير زمينه ها ندارند. نارساخواني شناخته شده ترين شكل ناتواني هاي يادگيري است. اختلالات يادگيري هيچ ارتباطي با مشكلات يادگيري ناشي از اختلالات بينايي، شنوايي، هماهنگي يا ذهني ندارد. با اين حال، اين مشكلات مي تواند در كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري نيز رخ دهد.
علل اختلالات يادگيريبسياري از والدين خودشان را مقصر اختلال يادگيري فرزندشان مي دانند اما كودكان مي توانند با ناتواني يادگيري به دنيا بيايند و يا در حين رشد به آن دچار شوند. در حالي كه علل دقيق ناتواني هاي يادگيري مشخص نيست، اما به دو قسمت قبل و بعد از تولد تقسيم مي شود:
اولين دليل اختلال يادگيري شامل شرايط پزشكي مادر يا استفاده از داروهاي غيرمجاز در دوران بارداري مادر، عوارض بارداري يا زايمان (مانند پره اكلامپسي يا زايمان طولاني) و مشكلات نوزاد در زمان زايمان (مانند نارس بودن ، وزن كم هنگام تولد، يرقان يا زايمان زودرس).پس از تولد، عوامل احتمالي شامل قرار گرفتن در معرض آسيب هاي محيطي مانند سرب، عفونت هاي سيستم عصبي مركزي، سرطان و درمان هاي آن، سوءتغذيه و انزواي شديد اجتماعي، يا بي توجهي يا سوء استفاده عاطفي است. حوادثي كه در دوران كودكي رخ مي دهد، مانند كودك آزاري و بدرفتاري نيز در ايجاد ناتواني هاي يادگيري نقش دارند بنابراين تمام اين عوامل بايد بررسي شود در صورتي كه كودك آزاري و آسيب هاي محيطي متوقف نشد درمان نتيجه بخش نخواهد بود.شايع ترين انواع اختلالات يادگيرينارساخواني: شناخته شده ترين و بيش ترين اختلالات يادگيري در كودكان، نارساخواني است. كودكان مبتلا به نارساخاني در يادگيري خواندن و نوشتن مشكل دارند. آن ها حروف را با هم مخلوط مي كنند، بدون توقف مي خوانند يا اشتباهات املايي يكساني را بارها و بارها انجام مي دهند.ديسگرافي: برخي از كودكان از اختلال همزمان خواندن و املاء رنج نمي برند، بلكه تنها از يكي از اين دو رنج مي برند. كودكاني كه تنها در نوشتن مشكل دارند، دچار ديسگرافي مي شوند. اين اختلال در نوشتن در حذف حروف، حروف ناهماهنگ و مشكل در تشخيص صداهاي متفاوت ظاهر مي شود.ديسكالكوليا: ديسكوليا نوعي اختلال اعداد است كه به صورت محدود تر ميان كودكان ديده مي شود. كودكان مبتلا به اختلال حساب در يادگيري حساب مشكل دارند. آن ها فاقد درك اعداد و كميت هستند. به همين دليل است كه آن ها به زمان طولاني تري براي حساب كردن نياز دارند و در شمارش اشيا يا خواندن ساعت با مشكل روبرو مي شوند.ديسپراكسي: ديسپراكسي يك اختلال رشدي در مهارت هاي حركتي و هماهنگي است و به خودي خود يك اختلال يادگيري نيست، اما در اكثر موارد مشاهده مي شود كه عملكرد مدرسه را مختل مي كند. به نظر مي رسد كودكان مبتلا به اين اختلال رشد كنترلي بر بدن خود ندارند. حركات ناهماهنگي انجام مي دهند.ADHD: مانند ديسپراكسي، اختلال كم توجهي بيش فعالي ADHD يك ناتواني يادگيري به معناي سنتي نيست، اما اغلب با مشكلات يادگيري همراه است و يكي از شايع ترين اختلالات رواني در كودكان و نوجوانان است.  كودكان مبتلا به ADHD اغلب بي قرار، تكانشي هستند و نمي توانند يك جا بنشينند، علاوه بر اين در كلاس توجه كافي را نداشته و حتي حواس ديگران را نيز پرت مي كنند.درمان اختلالات يادگيريبرنامه درماني مركز درمان اختلالات يادگيري ساده مخصوصاً براي مشكلات يادگيري و نيازها و درمان اختلالات يادگيري در دانش آموزان ابتدايي و بالاتر طراحي شده است و درماني تضميني را فراهم مي كند.
۱.اختلالات و ناتواني هاي يادگيري را مشاهده و درك كنيد.همه كودكان نياز به عشق، دلگرمي و حمايت دارند و براي كودكان داراي ناتواني هاي يادگيري اين چنين تقويت مثبتي مي تواند در اطمينان بخشي به كودكان براي ايجاد حس اعتماد به نفس قوي، اطمينان و عزم بر ادامه زندگي حتي با وجود سختي ها مفيد باشد. به خاطر داشته باشيد كه هنگام جستجوي روش هايي براي كمك به كودكان داراي ناتواني هاي يادگيري شما به طور غير مستقيم به دنبال روش هايي باشيد بلكه در كمك به خودشان كاري انجام داده باشيد. وظيفه شما به عنوان يك والد، درمان ناتواني يادگيري نيست بلكه بگذاريد كودكتان ابزارهاي هيجاني و اجتماعي مورد نياز را از نزديك لمس و تجربه كند تا با چالش ها و احساسات ناخوشايند روبرو شود.
در نهايت، مواجهه و غلبه با چالشي مانند ناتواني يادگيري مي تواند به كودكتان در رشد انعطاف پذيري بيشتر و قوي ترشدن كمك كند. همواره به ياد داشته باشيد روشي كه شما به چالش ها واكنش نشان مي دهيد تأثير زيادي در عملكرد كودكتان خواهد داشت. طرز برخورد خوب، مشكلات مرتبط با ناتواني يادگيري را حل نخواهد كرد بلكه به كودكتان حس اميد و اطميناني مي دهد كه آن مشكلات قابل اصلاح بوده و آنكه او سرانجام موفق خواهد شد.
۲. نكاتي براي مواجهه با ناتواني يادگيري كودكتاندر نگريستن به يكسري چيزها روشن فكر باشيد ناتواني يادگيري غيرقابل درمان نيست. به خودتان يادآور شويد كه هركسي ممكن است با موانع موجود در فرآيند يادگيري مواجهه شود. اين نكته براي شما به عنوان والدين گفته مي شود تا به كودكتان آموزش دهيد كه چگونه با موانع روبرو شوند بدون اينكه نااميد شوند يا احساس شكست كنند. اجازه ندهيد امتحانات، مقررات تحصيلي و كاغذبازي هاي مداوم، شما را از هدف اصلي تان از جمله حمايت هاي زياد هيجاني و اخلاقي كودكتان دور كند.

۳. خودتان متخصص شويد.براي تشخيص و درمان اختلالات يادگيري در كودكان ابتدايي تحقيقات خود را انجام دهيد و خود را با پيشرفت هاي موجود در برنامه ها، درمان ها و تكنيك هاي آموزشي ناتواني يادگيري به روز و هماهنگ كنيد. ممكن است شما در ابتدا از طريق ديگران از جمله معلمان، درمانگران، پزشكان براي جستجوي راه حل ها ترغيب شويد. اما شما نخستين متخصص كودكتان هستيد پس سعي كنيد زماني كه نياز به يافتن ابزارهايي است كه كودكتان نياز دارد مسئوليت پذير باشيد و اين دوره را مديريت كنيد.

اختلالات يادگيري۴. از كودك خود حمايت كنيد.شما ممكن است بارها مجبور شويد سكوت را براي ارائه خدمات خاص به كودكتان بشكنيد. نقش خود را به عنوان يك والد مسئوليت پذير و حامي بپذيريد و در پرورش مهارت هاي اجتماعي قدم برداريد. گاهي اوقات ممكن است نااميد شويد اما گاهاً با حفظ خونسردي و معقول بودن و در عين حال قاطعيت، شما متوجه تفاوت زيادي در رفتار كودكتان خواهيد شد.

منبع:كانون مشاوران ايران-اختلالات يادگيري

عوارض ترس در كودكان چيست؟ چه چيزي باعث ترس شديد كودك مي شود؟ چگونه مي توان ترس را در كودك كاهش داد؟ يكي از مسائل رايج و شايع ميان كودكان ” ترس ” است. مطالعات و بررسي هاي مختلفي كه انجام شده، نشان مي دهد كه كودكان بهنجار به نحو شگفت آوري دچار ترس هاي متفاوتي هستند. اگرچه كه ترس در ميان كودكان امري رايج است، اما ترس هاي شديد چندان متداول نيستند.
به گونه اي كه عده اي از روان شناسان معتقد هستند كه ترس يك غريزه و ميل باطن ست كه بر اساس حكم اين غريزه، كودك دوست دارد كه بترسد و به نوعي از اين ترس لذت مي برد.
روانشناسي ترس كودكانترساندن كودكان يك عامل بسيار مخرب و زيان آور هم براي خود كودك و هم براي والدين مي باشد، لذا بجاي آن كه براي پيش گيري از كار خلافي كه كودك انجام خواهد داد، از ترساندن استفاده شود، بهتر است كه از همان ابتداي زندگي كودك يعني از هنگامي كه كودك به تدريج در حال رشد است، به گونه اي پرورش داده شود كه بتواند با درك مفهوم كار اشتباه، از انجام دادن آن خود داري كند، نه اين كه از ترس تنبيه شدن و يا ديگر عوامل ترس، از آن دوري گزيند.
زيرا هنگامي كه كودك به زور ترس كاري را انجام دهد يا ندهد، همان كار خلاف خواسته ها و و تمايلات بزرگترها و والدين را در نبود آن ها و يا در خفا انجام مي‌دهد، و به اين علت در اين شرايط اين اعمال را انجام مي دهد كه؛ زور و ترسي وجود ندارد و با شدت و وحدت بيشتري انجام مي دهد و امكان دارد كه به انحرافات جانبي ديگر نيز كشيده شود.
گاهي در كودكان خردسال، ديده شده كه به دليل رفتارهاي نادرست بزرگترها و والدين، در كودك چنان ترسي رخنه مي كند كه او از ديدن اشكال مشابه به عوامل ترس نيز، شديدا مي ترسد.

عوارض ترس در كودكاندر زمينه ترس كودكان بيشتر بخوانيد:
كودك ترسو
علل و درمان اختلال فوبي يا هراس
عوارض ترس در كودكانعوارض ترس در كودكان ايجاد مي شود كه شايد علت آن را مي توان؛ حافظه پويا و فرايندهاي شناختي آن ها دانست. امكان دارد كه عوامل ناآشنا در شرايطي سبب ايجاد ترس در كودك شود ( گريه كند).
۱. غريبي كردنيكي از رايج ترين و شايع ترين عوارض ترس در كودكان ” غريبي كردن ” است. وقتي كودك با يك فرد غريبه رو به رو مي شود ، بغض مي كند، نگاهي به مادر و نگاهي به غريبه مي كند و ترس خود را با گريه بروز مي دهد و مقدار زماني طول مي كشد تا غريبه بتواند با كودك ارتباطي عادي برقرار كند.
۲. ترس از جدايييكي ديگر از عوارض ترس در كودكان، ” ترس از جدايي “ مي باشد. اگر كودك متوجه شود كه مادرش قصد رفتن دارد، بعد از چند لحظه گريه را به سر مي دهد و عكس العمل ترس آلود نسبت به رفتن مادر بروز مي دهد. معمولا بين ۷ تا ۱۲ ماهگي، ترس از جدايي ظاهر مي شود و اوج آن ، در ۱۵ و ۱۸ ماهگي است. تدريجا كه سن كودك بيشتر مي شود، اين گونه ترس ها نيز كمتر مي شوند زيرا كودك به مرور بزرگ مي شود و مي تواند شرايط و موقعيت ها را درك كند و همچنين بازگشت مادرش را پيش بيني كند. تجربه هاي كودك در سال دوم به او كمك مي كند كه بتواند مشكلات ترس زا را حل كند.
پيشنهاد مشاور: اختلال هراس يا ترس در كودكان
روش برداشتن ترس بچههر كدام از كودكان، در مقابل موقعيت هاي ترسناك و ناراحت كننده، عكس العمل هاي خاصي را از خود بروز مي دهند. ترس مي تواند، از بسياري از حوادث نامطلوب، در بسياري از شرايط جلوگيري كند و همچنين سبب تجربه اي كافي براي انسان شود. براي از بين بردن ترس در كودكان، بايد تلاش شود كه بتوان محرك هاي ايجاد كننده ي ترس را از بين برد و يا اينكه از محيط كودك آن ها را دور كرد، زيرا به زور و اجبار كودك را نمي توان وادار كرد كه در مقابل محرك هاي ترس زا، از خود ترس بروز ندهد.
زور و يا منطق و استدلال، در برطرف كردن و ازبين بردن ترس كودك، نقش تعيين كننده اي ندارند و تنها پروش بعضي از استعداد ها و همچنين كار هاي مثبت و آرامش اطرافيان مي تواند در كم كردن و عدم بروز ترس در كودكان تاثير به سزايي داشته باشد.

به صورت كلي؛ دختران نسبت به پسران ترس بيشتري از خود بروز مي دهند. به نظر مي رسد كه با افزايش سن، عوارض ترس در كودكان كم مي شوند و بايد انتظار داشت كه واكنش هاي خفيف ترس و همچنين آن هايي كه به دوره ي به خصوصي از دوران رشد مربوط مي باشد به سرعت از بين بروند. اگر ترس – هرچند كوتاه مدت – در حد قابل ملاحظه اي اذيت كننده باشد، يا سبب تغيير در رفتار فرد شود و به آن ضربه وارد كند، بايد در پي چاره و حل آن برآمد.
در تحليل و ارزيابي و بررسي هاي ترس هاي دوران كودكي، يكي از عواملي كه بسيار مؤثر مي باشد، “نقاط عطف رشدي” است و هنگام قضاوت در مورد ترس كودكان، از اهميت بسياري برخوردار مي باشد.  بسياري از ترس ها مربوط به سن خاصي هستند و همچنين موقتي و ناپايدار هستند. اما با اين وجود احتمال دارد كه ترس هاي دوران كودكي، پي آمدهاي طولاني مدتي داشته باشند. افرادي كه در بزرگسالي دچار ترس مي شوند، در دوران كودكي نيز بيشتر از افرادي كه دچار ترس نيستند به ترس دچار بوده اند.

منبع:كانون مشاوران ايران-عوارض ترس در كودكان

واقعيت اين است كه خشم عاطفي طبيعي است كه همه ما در زندگي تجربه مي كنيم، اما زماني كه آن اغلب اتفاق مي افتد و آن مناسب نيست، مي تواند تبديل به يك عامل بد و مخرب شده و پيامدهاي عاطفي براي فرد و اطرافيان او  به دنبال داشته باشد.
رفتار با همسر فحاشهمه ما حق داريم عصباني باشيم، اما مهم است كه چگونه خشم مان را بيان كنيم.
خشم مي تواند يك ناراحتي جزئي باشد يا در حالت حاد آن يك واكنش فيزيكي خارج از محدوده طبيعي باشد.
واكنش افراد مختلف از احساس خشم متفاوت است. مشاوره تلفني به عنوان يك راهكار مهم براي كاهش مشكلات ناشي از فحاشي و خشم همسر مي باشد.
بعضي از مردم عصباني شده و نمي خواهند كسي بداند كه عصباني و ناراحت هستند.
آنها به شدت رفتار خود را كنترل مي كنند و نشانه هاي خشم را نشان نمي دهند.
بعضي از مردم احساس خشم و اضطراب مي كنند وقتي احساس خشم مي كنند.
آنها با صداي بلند گريه مي كنند، زاري مي كنند، ديگران را ضرب و شتم مي كنند، آنها را فريب مي دهند، به ديگران گوش نمي دهند، حقوق ديگران را ناديده مي گيرند.
ديگران بعضي اوقات عصباني، به آرامي، اما به طور قاطع صحبت مي كنند، كلمات ديگران را قطع نمي كنند، همچنين احساسات خود را با روشني و محترمانه بيان مي كنند، حتي بدون توجه به حقوق ديگران.
اين رفتارها رفتارهاي شجاعانه ناميده مي شود.
با كمك رفتار، فرد مي تواند به ديگران نشان دهد كه عصباني و خشمگين و فحاشي مي كند.
بعدا راه حل براي مديريت خشم و فحاشي ارائه مي گردد.
شكست اصلي عامل تجاوز است
يكي از مهم ترين علل تجاوز، عدم دسترسي به نيازها است.هنگامي كه نيازهاي او مانند نياز به عشق، توجه يا احترام به دست نمي آيد، فرد احساس نااميدي مي كند، و اين نا اميدي باعث خشونت مي شود.
چند استراتژي براي مقابله با همسر تهاجميبا همسر خود صحبت كنيد، گرچه كم اهميت نيست، و احساسات خود را نسبت به رفتارهاي او بيان كنيد.
هرگز رابطه را متلاشي نكنيد و به فحاشي هاي طرف مقابل خود پاسخ ندهيد، زيرا اين رفتار مي تواند رفتار همسر شما را تشديد كند.
با همسرتان درباره تاثيرات منفي احساسات و رفتار و زندگي مشترك خود صحبت كنيد، زماني كه همسرتان در حالت خوب قرار دارد.
اگر همسرتان بدبخت و دوست داشتني باشد، سعي كنيد روابط خود را با ديگران قطع كنيد.
با افراد كمتري، و در نهايت، و در عين حال رابطه خود را با خويشاوندان و دوستان كه رفتارهاي مناسب و خوبي دارند، افزايش دهيد.
بر خودت مسلط باش.
بسياري از اختلافات و مشكلات بين زوج ها ناشي از عدم كنترل آنها بر احساسات است.
بعضي اوقات زوج هايي با واكنش هاي نامطلوب مانند غفلت، تجاوز و خشونت، ناخواسته موجب رفتارهاي غلط يكديگر مي شوند و متاسفانه باعث ايجاد يك چرخه معيوب مي شوند، به اين معني كه رفتارهاي منفي همسر باعث خشم و فحاشي ساير اعضاي خانواده مي شود.
و رفتار عصباني زن و شوهر يا همسر رفتارهاي منفي همسرش را افزايش مي دهد.
از مركز مشاوره خانواده براي برطرف كردن مشكلات استفاده نماييد.
مراقب باشيد كه به اين چرخه معيوب نرسيد.

12 تكنيك برتر رفتار با همسري كه فحاشي مي كنداستراتژي هاي مديريت خشم و فحاشي زن و شوهروقتي فكر مي كنيد كه اگر همچنان به صحبت كردن ادامه دهيد، نمي توانيد خشم خود را كنترل كنيد موقعيت را ترك كنيد.
مكالمه خود را در زمان ديگري ادامه دهيد، كه به شما و همسرتان اجازه مي دهد تا از خشم خود فاصله بگيريد و رفتاري بهتر داشته باشيد.
براي اين منظور مي توانيد به همسر خود بگوييد: اكنون شرايط روحي مناسب نداريم، ممكن است بگوييم ما بعدا پشيمان خواهيم شد.

منبع:كانون مشاوران ايران-۱۲ تكنيك برتر رفتار با همسر فحاش مي كند

چطور تشخيص دهيد كه بچه كودكستاني شما نياز به تمرين اضافي در رياضي دارد
زماني كه فرزند شما سعي ميكند عدد۳ انگيليسي را بنويسد , آن را شبيه E  ميبيند؟
وقتي با صداي بلند اعداد را ميشمارد عدد ۵  را از قلم ميندازد ؟ در اين صورت , ممكن است شما نگران اين باشيد كه فرزند شما در مهارتهاي پايه رياضي مشكل دارد.اما چنين اشكالاتي در اين سن كودكان كاملا طبيعي است.
بيشتر بخوانيد:
ارتقاي مهارتهاي كلي و تحصيلي كودك
بازي رياضي
كودكان كودكستاني كه تازه شروع به يادگيري اعداد ميكنند , هميشه نمي توانند اعداد را به ترتيب به ياد داشته باشند.با اين وجود اگر فكر مي كنيد آنها چنين مشكلي دارند,  به خودتان اعتماد داشته باشيد و با مربي كودك خود در اين باره صحبت كنيد
يك متخصص آموزش پيش دبستاني در مونوره بنام ايواستا بينسكي-آكرت ميكويد:از آنجايي كه معلم , كودك شما را در موقعيت هاي مختلف در مدرسه مي بيند و مي تواند پيشرفت كودك شما را با ديگر كودكان مقايسه كند , در جايگاه منا سبي براي توجه به هر نوع مشكلات بالقوه دارد.اگر كودك شما كودكستاني نيست , درباره نگراني هاي خود با يك پزشك متخصص كودكان صحبت كنيد.

نشانه هاي هشدار دهنده اوليه مشكلات رياضي
به گفته مركز ناتواني هاي يادگيري ملي و تحصيلات ابتدايي, اگر كودك شما :
هنگام كار كردن با اعداد گريه ميكند يا عصباني ميشود
در به ياد آوردن اعداد مشكل دارد
حتي بعد از چندين بار تكرار,در تشخيص شكل اعداد مشكل دارد
در تشخيص چپ و راست از هم دچار مشكل مي شود
بسيار بي قرار است و نمي تواند آرام بنشيند ( به خاطر داشته باشيد كه بسياري از كودكان كودكستاني تا حدي بيقرار هستند)
در يادگيري مهارتهاي رياضي دچار مشكل مي باشد
به رغم اينكه فرزند شما بعضي يا تمام اين مشكلات را با رياضي داشته باشد ,قطعا به اين معني نيست كه او ناتواني هايي در يادگيري دارد. ممكن است به اين معنا باشد كه او قبل از اينكه آماده يادگيري و پيشرفت باشد , بسيار شديد تحت فشار قرار گرفته است. به همين خاطر است كه صحبت كردن شما با معلم هنگام احساس نگراني حائز اهمييت ميباشد.

منبع:كانون مشاوران ايران-تشخيص اوليه مشكلات رياضي در كودك

نكات مثبت تربيتي براي نوزادان، كودكان نوپا و پيش دبستاني
داشتن يك كودك زمان هيجان انگيزي براي پدر و مادر است. شناخت هر مرحله رشد و نمو مي تواند به شما در جهت آمادگي براي رويارويي با چالش ها و فرصت هاي تربيت كودكان خردسال كمك كند.
مطالب مرتبط:
فرزندان و تربيت دردنياي امروز
نوزادان (۰ – ۱ سال)
زماني كه كودكان به دنيا مي­آيند، دنيا براي آن ها مشابه يك ماهيت جديد ماجراجويانه است و آن ها مجبور خواهند بود همه چيز را براي اولين بار فراگيرند. نوزادان شروع به رشد ادراكي خواهند كرد و فرايند هاي يادگيري زبان، حافظه، تفكر، و استدلال آغاز مي شوند. در اين مرحله، كودكان همچنين ياد خواهند گرفت چگونه ديد خود را متمركز كنند و صداي والدين خود را به خاطر بسپارند.
شما چه كار ميتوانيد انجام دهيد…
با كودك خود صحبت كنيد. شنيدن صداي شما آرامش بخش است.زماني كه كودك شما از خود صدايي توليد مي­كند، با تكرار آن و اضافه كردن كلمات به آن پاسخ دهيد. اين به كودك كمك خواهد كرد ياد بگيرد كه چگونه از زبان استفاده كند.براي كودك خود بخوانيد. اين به او كمك خواهد كرد كه زبان و اصوات را درك كند و آن را گسترش دهد.تربيت مي­تواند كار سختي باشد! از نظر جسمي، رواني و عاطفي مراقب خود باشيد. آسان تر آن است كه از داشتن فرزند تازه متولد شده خود لذت ببريد و زماني كه در خود احساس خوبي داريد پد ر مادر مثبت و عاشقي باشيد.كودكان نوپا (۱-۲ سال)
در اين دوره از زمان، كودكان نو پاي شما بشدت متحرك و هوشيار مي­شوند نسبت به خود و محيط اطراف. كودكان نوپاي شما استقلال بيشتري نشان خواهند داد و رفتار جسورانه تري بروز مي­دهند.
مطالب مرتبط:
مشاوره و تربيت كودك ۲ ساله تا ۳ ساله
شما چه كار مي­توانيد انجام دهيد….
به خواندن روزانه براي كودكان نوپاي خود ادامه دهيد.از كودك خود بخواهيد تا براي شما شي اي پيدا كنند يا اعضاي بدن يا اشياء را نام ببرند.با كودك نوپاي خود بازي هاي مقايسه اي مانند مرتب سازي اشكال و پازل هاي ساده انجام دهيد.كودك خود را به اكتشاف تشويق نماييد.كنجكاوي كودك نوپاي خود را با رفتن به سفر هاي بيروني به پارك يا سواري با اتوبوس تشويق كنيد.كودكان نوپا (۲-۳ سال)
در طول اين مدت زمان هيجان انگيز، كودكان نوپاي شما قادر خواهند بود كه از دستورات دو يا سه عبارتي پيروي كنند و اشياء را بر حسب شكل و رنگشان مرتب كنند. كودكان نوپاي شما قادر خواهند بود اعمال بزرگسالان و هم چنين بازي هاي خود را تقليد كنند و طيف وسيعي از احساسات را بروز دهند.

شما چه كار مي­ توانيد انجام دهيد…
كودك خود را به انجام ادابازي (بازي وانمودي) مانند خاله بازي تشويق كنيد يا اجازه دهيد نقش رهبر را در بازي به عهده گيرد و از او پيروي كنيد.كودك خود را تشويق كنيد تا نام و سن خود را به شما بگويد.زماني تعيين كنيد تا در آن با كودك خود به مطالعه كتاب بپردازيد.به كودك خود با بردن او به پياده روي يا سفر با قطار كمك كنيد تا دنياي اطراف خود را كشف كند.شروع كنيد به آموزش آهنگ هاي ساده به كودك خود، مانند يك توپ دارم قلقليه و ديگر ريتم هاي فرهنگي.پيش دبستاني (۳-۵ سال)
دنيا، زماني كه بچه هاي شما به اوايل كودكي خود مي­رسند واقعا گسترده مي­شوند. كودك شما مستقل تر خواهد شد و مي­خواهد كه دنياي اطرف خود را كشف كند و در باره آن پرس و جو نمايد. در طول اين مرحله كودكان هوشياري خود را نسبت به هويت جنسي خود نشان مي­دهند، به آن­ها در لباس پوشيدن و درآوردن، بازي كردن با ديگر كودكان و خواندن آواز كمك كنيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-نكات مثبت تربيتي